(ต่อจากตอนที่แล้ว)
เรื่องจริงใช่อิงนิยาย 3 ครั้งไม่ตาย ตั้งใจตายครั้งที่ 4
ขอเรียงร้อยถ้อยชีวิตลิขิตเส้น
ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ป้อนสมอง
สุขภาพกายใจใคร่ครวญตรอง
อย่าให้ต้องเป็นเหมือนผมเกือบตรมตรอม
ไม่ดูแลสุขภาพแม้อ่อนล้า
ไม่ให้หมอเยียวยาจนผ่ายผอม
ถึงคราเศร้าเหงาใจถึงยินยอม
โรคสุกงอมจึงพร้อมที่เจตนาตาย
...............ตอนที่ 4….
ค่ำแล้วครับ กับการอดอาหารตลอดวัน
เสียงพร่ำเพรียกหูได้ยินกินยาก่อน
แล้วหลับนอนผ่อนกายาเพื่อวันใหม่
หลังหกทุ่มงดข้าวน้ำจำขึ้นใจ
บอกไฉนให้เรางดอดเรื่อยมา
มิทันไรให้ได้ยินเสียงสำเนียงใส
รีบเร็วไวคนไข้เตียงเบอร์ห้า ( เวทนาไหม..?นอนอยู่เปล)
พยาบาลวีชาชีพรีบบอกมา
หมอจะผ่าให้ครบจบกระบวน
เอาละหวาตายละเหวยเฉยไม่ได้ (เริ่มกลัวตาย)
สองทุ่มไซร้จิตใจเริ่มปั่นป่วน
ความห่วงหาอาทรใจให้เรรวน
มาใคร่ครวญถึงปล่อยวางทางอารมณ์
ใช้สติตั้งมั่นไม่ฟั่นเฝือ (ดีนะได้บวชมา)
มาก็เพื่อปลดทุกข์ความขื่นขม
หวังชีวิตสดชื่นรื่นอารมณ์
ขอจงก้มหน้าสู้ศัตรูมาร..... (สู้มีดหมอ..งั้นเหรอ..หนู)
มีต่อ..ตอน 5 ครับ
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
