(ต่อจากตอนที่แล้ว..)
เรื่องจริงใช่อิงนิยาย 3 ครั้งไม่ตาย ตั้งใจตายครั้งที่ 4
ขอเรียงร้อยถ้อยชีวิตลิขิตเส้น
ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ป้อนสมอง
สุขภาพกายใจใคร่ครวญตรอง
อย่าให้ต้องเป็นเหมือนผมเกือบตรมตรอม
ไม่ดูแลสุขภาพแม้อ่อนล้า
ไม่ให้หมอเยียวยาจนผ่ายผอม
ถึงคราเศร้าเหงาใจถึงยินยอม
โรคสุกงอมจึงพร้อมที่เจตนาตาย
...............ตอนที่ 3….
บ่ายสองโมงโยงถึงสี่(โมง)ไม่มีช้ำ
สร้างลำนำคำกวีชี้แถลง
ถ้อยคารมคมคำนำแสดง
คอยเติมแต่งแข่งเวลาทุกนาที
นอนเตียงเปลรายเรียงเคียงหน้าห้อง
รอเวลานาทีทองค่ำคืนนี้
กี่โมงยามไม่ครั่นคร้ามเวลาดี
สุดก็ที่หมอตวงปราชญ์ผู้อาจอง
ท้องฟ้าครามงามล้วนไม่ป่วนสี
ดังหนึ่งท้องนทีที่สุดโต่ง
มีแสงส่องจากดาวศุกร์เป็นกระโดง
คอยเชื่อมโยงนาวารักให้พักเนา
จากเช้าสายบ่ายค่ำย่ำยามแล้ว
ไร้วี่แววดวงฤดีที่เหี่ยวเฉา
สิบสองชั่วโมงอดข้าวน้ำยังบรรเทา
มานะเข้าจิตสงบรบกับมาร
ตั้งจิตชอบกอปรแต่งานการกุศล
เทพไท้คงบันดลให้พ้นผ่าน
สรรพโศกโรคภัยที่แผ้วพาล
อันตรธานหายหดหมดทุกข์ใจ...
….ต่อตอน 4 ครับ
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
