ถาม: ถ้าเราคิดไม่ดีกับฝ่ายตรงข้ามอย่างนี้น่ะค่ะ
อาจจะโกรธหรืออาจจะทำร้ายเขา แต่ว่าก็รู้ว่าคิดไม่ดี
พยายามจะไม่คิดแต่บางทีมันห้ามไม่ได้
แต่ว่าไม่ได้กระทำอะไรที่เป็นความผิด
อย่างนี้ถือว่าเราทำบาปแล้วหรือยังคะ
ใจในขณะที่เกิดความโกรธเป็นอกุศลเสมอ
แต่ตัวที่ตัดสินว่าดีว่าชั่วมันขึ้นอยู่กับว่าเราใช้ความเห็นแก่ตัวไปแค่ไหน
ถ้ามีความเห็นแก่ตัวมากๆ เราก็จะไปทำร้ายคนอื่น
เพื่อสนองความพอใจของตัวเอง
เพื่อให้ตัวเองเกิดความสะใจ
เพื่อให้ตัวเองเกิดความรู้สึกพอใจ
มันวัดกันตรงนี้นะ
อกุศลเกิดขึ้นเสมอ เมื่อโลภะ ราคะ โทสะ โมหะเกิดขึ้น
จิตเป็นอกุศลเสมอ
มีความมืด มีภาวะมืด มีภาวะไม่สว่าง
แต่ที่จะตัดสินว่าใครดีใครชั่วต้องดูพฤติกรรม
ว่าพฤติกรรมของเราทางปากและก็ทางกายนี่ ที่มือไม้ต่างๆนี่
มันเป็นไปเพื่อสนองความเห็นแก่ตัวหรือเป็นไปเพื่อความเสียสละ
ต่อให้คุณโกรธ โกรธจัด แต่คุณมีปากมีมือไม้ที่มันนุ่มนวล ที่มันอ่อนโยน
ไม่ทำร้ายใคร นั่นคือคุณเป็นคนดี
มันเป็นเครื่องพิสูจน์เลยด้วยซ้ำ
ความโกรธเกิดขึ้นได้ แต่คุณไม่ทำร้ายใคร
ไม่ทำร้ายแม้แต่ตัวเองนะ
คือความโกรธเกิดขึ้นเราดูความโกรธ ไม่ใช่ไปเก็บ
ไม่ใช่ไปกักความโกรธไว้จนกลายเป็นถึงขั้นอาฆาต
หรือว่าคิดพยาบาทจะเอาคืน ดูที่ตรงนี้นะครับ
อย่าไปดูเฉพาะตรงที่ว่าเราโกรธหรือไม่โกรธ
เราบังคับมันได้หรือไม่ได้
ไม่มีใครที่จะบังคับความโกรธได้ จำข้อนี้ไว้
ไม่มีใครเลยที่เกิดมา ตั้งแต่เกิดจนตาย มีแต่จิตที่เป็นกุศล
ทุกคนเลี่ยงไม่พ้นนะจะต้องมีจิตที่มืดบ้างสว่างบ้าง
แต่ที่ตัดสินว่าคุณจะขึ้นสูงหรือลงต่ำมันคือพฤติกรรมของคุณเองนะครับ
ที่มา ดังตฤณวิสัชนา