เรื่องของน้ำพุ

น้ำพุ เป็นหนังเกี่ยวกับวัยรุ่นเรื่องแรกในความทรงจำของผม

 

     

น้ำพุ เด็กที่เกิดในครอบครัวที่แตกแยก ทั้งพ่อและแม่ก็เป็นศิลปินทั้งคู่ เมื่อน้ำพุโตขึ้นจึงเดินทางผิด คิดลองสิ่งเสพติด ยิ่งเมื่อแม่มีสามีคนใหม่ จึงเป็นตัวเร่งให้เขาเริ่มแปลกแยกจากครอบครัว บวกกับการที่เขาเลือกคบเพื่อนที่เสพย์ยา จนติดยาหนัก แก้วเพื่อนสนิทของน้ำพุทราบ ทำให้น้ำพุเสียใจมาก จึงตัดสินใจบอกแม่และครอบครัว เดินทางไปวัดถ้ำกระบอกกับเพื่อนเพื่อเลิกยา แต่เมื่อเขากลับมาบ้านอีกครั้ง เขากลับไม่ได้รับการต้อนรับอย่างดีเท่าที่เขาคาดหวัง จึงเกิดความรู้สึกน้อยใจตามประสาวัยรุ่น จึงฉีดเฮโรอีนเกินขนาดจนถึงขั้นเสียชีวิต

                เรื่องของน้ำพุ                                                                    

                                                                                                                          วงศ์เมือง  นันทขว้าง

                น้ำพุเกิดเมื่อวันที่  13  มีนาคม  พ.ศ. 2499  ชื่อน้ำพุเป็นชื่อเรียกกันเล่น ๆ ในครอบครัว

                น้ำพุจบชั้นมัธยมที่โรงเรียนศรีวิกรม์  และจากนั้นได้จากไปเรียนที่เชียงไหม่ปีหนึ่ง  ที่ไปเรียนก็เพราะว่าตามใจแม่   เมื่อเห็นควรว่าที่นั่นจะดีกว่า  น้ำพุก็ไปตามคำ  เมื่อไปเรียนจึงรู้ว่าน้ำพุไม่ได้ชอบวิชาที่เรียนเลย  แต่ชอบศิลปะมากกว่า  จึงได้ขอแม่มาเรียนก่อนเปิดเรียนในปีนั้น  น้ำพุได้บวชเรียนอยู่เดือนหนึ่ง     เมื่อเปิดภาคเรียนแล้วจึงสึกออกมาเรียนต่อ   ระหว่างนั้นน้ำพุอยู่ในความอุปการะของป้า

                  ระหว่างปีสุดท้ายของการเรียน  น้ำพุเริ่มคบเพื่อนหน้าตาแปลก ๆ และพาเข้ามาในบ้านให้แม่เดือดร้อนใจอยู่เสมอ  เช่นริอ่านทำความรู้จักกับเหล้าแห้ง  กัญชา และยาเสพติดชนิดต่าง ๆ

                   จากนั้นน้ำพุก็เปลี่ยนใช้ยาที่แรงขึ้น ๆ   จนกระทั่งถึงเฮโรอีน  เมื่อมาสารภาพว่าติดแล้วนั้น  น้ำพุกำลังเตรียมตัวจะไปอดที่ถ้ำเขากระบอก  มาขอเงินแม่สามร้อยบาท  ครั้งแรกตั้งใจจะไปโดยไม่บอก  แต่หาเงินเท่าไรก็ไม่ได้จึงจำเป็นต้องมาสารภาพ  ระหว่างนั้นตัวของแม่น้ำพุเองต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัด  จึงไม่อาจจะจะไปดูแลน้ำพุที่ถ้ำเขากระบอกได้   เมื่อกลับมาน้ำพุสดใสขึ้นมาก  ทำให้ครอบครัวมีความหวังว่าน้ำพุจะดีขึ้น

                      มีคนถามแม่ของน้ำพุเสมอ  หลังจากน้ำพุได้สิ้นชีวิตแล้วว่า  “เลี้ยงลูกอย่างไรถึงได้ปล่อยให้ติดเฮโรอีน”

                        ทำให้ต้องนิ่งและไม่อาจหาคำตอบได้

                        แต่แม่น้ำพุบอกว่าถ้าจะให้ตอบจริง ๆ แล้ว  ก็จะต้องโทษตัวเองว่า “เลี้ยงลูกไม่เป็น”

            และเมื่อไรที่ลูกชายสิ้นชีวิตไปเพราะยาเสพติดจึงนำเอามาเปิดเผย  เพราะไม่ใช่เรื่องที่ดี  น่าจะปิดเป็นความลับไว้มากกว่า

                        คำตอบตรงบรรทัดนี้มีอยู่ว่า  เพราะไม่อยากให้ลูกของคนอื่น ๆ ต้องเสียชีวิตไปเพราะยาเสพติดอีก  ถ้าเรื่องของน้ำพุจะเป็นประโยชน์ต่อเรื่องของใครคนอื่นได้   แม่ของน้ำพุจะยินดีอย่างยิ่ง  และจะไม่ขออะไรอื่นนอกจากผลกุศลที่ได้เกิดจากสิ่งที่ทำไปแล้วนี้   ขอให้น้ำพุจงไปมีความสุขในโลกใหม่  หรือที่ใดก็ตามที่น้ำพุไปอยู่

                         เมื่อน้ำพุกลับมาแล้วก็ตั้งใจเรียนดีขึ้น  หลังที่ได้เสียเวลาไปถึงสองปี  ปีแรกที่เชียงใหม่  และปีที่สองไม่ได้สอบที่โรงเรียนช่างศิลป์  เพราะต้องเข้าโรงพยาบาลถึงเดือนเนื่องด้วยโรคไวรัสลงตับ  เวลาเรียนมีไม่พอสอบ

                          แม่น้ำพุกล่าวว่า  วันสุดท้ายที่ได้พบลูกนั้นเป็นคืนวันที่  27  พฤษภาคม  ตอนเย็นลูกไปหาที่โรงพิมพ์  พาสาวน้อยหน้าตาจุ๋มจิ๋มไปด้วย  และบอกว่าขอเงินไปเอากางเกงนักเรียน  ได้หยิบเงินให้ไปและสั่งว่าอย่ากลับค่ำ  น้ำพุก็รับเป็นอันดี  เมื่อไปถึงบ้านนั้นประมาณสามทุ่ม  น้ำพุมาเปิดประตูรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส  ใครจะรูว่านั่นเป็นการเปิดประตูครั้งสุดท้ายของลูก  จากนั้นน้ำพุก็เอารูปมาอวด   และบอกว่า “ตั้งแต่เกิดมาน้ำพุยังไม่เคยได้เขียนรูปได้ดีเท่านี้เลยแม่”   แม่น้ำพุรับมาดูและชมด้วยใจจริงว่า  “ดูดีนี่  แต่ทำไมไม่ใช้ดินสอดำ”

                            “น้ำพุไม่ชอบสีดำ”

แม่น้ำพุขึ้นนอน  แต่นอนไม่หลับ  ลูกสาวคนโตก็ยังไม่กลับ  เธอมีงานที่มหาลัยจึงกลับล่าไปมาก  น้ำพุออกไปช่วยพี่สาวขนของ   มีรูปซึ่งเป็นภาพพิมพ์  และกล่องผ้าเช็ดหน้าที่ทำขายในมหาวิทยาลัย  ซึ่งน้ำพุสนใจมาก  เลิกเรียนแล้วก็ไปนั่งดูว่าพี่สาวจะขายผ้าเช็ดหน้าได้สักเท่าไร  จะขาดทุนหรือได้กำไร

              “พี่กบ….วันนี้ขายได้เท่าไร”  น้ำพุถาม…โผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำ  ก่อนที่จะออกไปช่วยพี่สาวขนของลงจากรถ

                เราเอารูปภาพพิมพ์ที่ได้มาจากเพื่อน ๆ ของลูกไปลองติดตามห้องต่าง ๆ น้ำพุลองติดห้องของพี่ของน้องเดินไปจนทั่วบ้านราวกับจะสั่งลา  ท้ายสุดนั้นแม่ของน้ำพุและลูกอีกสองคนเดินลง

มาชั้นล่าง…ก็ที่ห้องน้ำพุนั่นแหละไม่ทราบว่าลงมาทำไมเหมือนกัน  ทั้งที่ดึกมากแล้ว    น้ำพุยังไม่นอน  บอกว่าจะทำการบ้าน  และพูดกับแม่น้ำพุเป็นคำสุดท้ายว่า   “แม่…น้ำพุจะซื้อสีน้ำมัน  แม่ซื้อให้พุนะ…จะเอามาเขียนรูปติดห้อง  แม่ว่าพุเขียนได้ไหม”

                  “ได้ซิ” แล้วแม่ของน้ำพุก็ออกมาจากห้องลูก…ขึ้นนอนน่าแปลกที่นอนไม่หลับเลย  จนเกือบจะรุ่งสางจึงหลับไปได้นิดหนึ่ง  รู้สึกได้ยินเหมือนอะไรล้มอยู่ข้างล่าง  แต่ก็แว่ว ๆ เต็มที  มานึกได้ทีหลังเสียอีกด้วย  

                         ก่อนเข้าบ้านในวันนั้น  น้ำพุโทรศัพท์ไปหาอ๊อดเพื่อนสนิท  ชวนมานอนบ้านแต่อ๊อดไม่มา

    คนใช้ไปปลุกแม่ของน้ำพุตอนเช้ามืดให้ไปดูน้ำพุ   น้ำพุนอนเหยียดยาวอยู่หน้าเตียง  แผ่นเสียงยังหมุนและไฟยังเปิด  น้ำพุสวมกางเกงขาสั้นตัวเดียว  ถอดเสื้อ

                          เหมือนหัวใจจะขาดตามลูกไปด้วย  ได้อุ้มลูกขึ้นรถให้พี่สาวน้ำพุขับไปโรงพยาบาล  หมอสันนิษฐานว่า  น้ำพุหัวใจวาย     แต่ใคร ๆ ก็รู้ว่าน้ำพุไปเพราะยาเสพติด  น้ำพุอาจจะหวนกลับไปใช้ยา  ซึ่งไม่มีผู้ใดรู้ว่าเป็นยาชนิดใด  และยานั้นคงจะรุนแรง  จนสามารถทำให้หัวใจน้ำพุหยุดโดยเฉียบพลันไม่มีใครช่วยได้

ประโยชน์  สาระความรู้และข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้

1.การเลี้ยงลูก   ควรจะทำความเข้าใจลูกให้มากที่สุด  ว่าลูกต้องการสิ่งใด  เข้าใจความรู้สึกของลูกในขณะนั้น ๆ   ไม่อย่างนั้นแล้วจะทำให้ลูกว้าเหว่  เหงาและอาจหันไปพึ่งสิ่งที่ไม่ดีได้  อย่างเช่นน้ำพุ  คือ  น้ำพุเป็นลูกผู้ชายคนเดียง  บางครั้งว้าเหว่มาก  และเข้ากับพี่น้องไม่ได้  เมื่อผู้หญิงเล่นอะไรกันก็จะถูกไล่ออกมา

2.วัยรุ่น  เป็นวัยที่เป็นหัวเลี้ยวหัวต่อระหว่างวัยเด็กและวัยผู้ใหญ่  ซึ่งเป็นวัยที่สับสนว่าจะต้องปฏิบัติอย่างไรจึงจะเหมาะสมกับวัย  ในเรื่องนี้ชี้ให้เห็นถึงการเดินทางผิดของวัยรุน  ซึ่งหันไปพึ่งยาเสพติด

3.เรื่องการคบเพื่อน  เพื่อนเป็นส่วนประกอบในชีวิตที่สำคัญมาก  ซึ่งถ้าเราคบเพื่อนที่ดี  เพื่อนจะพาเราไปในทางที่ดี  หากคบเพื่อนที่ไม่ดี   เพื่อนจะพาเราไปพบกับความหายนะได้  ดังเช่นคำกล่าวที่ว่า  “คบคนพาลพาลพาไปหาผิด   คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล”

4.ความรู้เกี่ยวกับเรื่องยาเสพติด  ซึ่งเป็นสิ่งที่มีแต่โทษไม่ควรริลอง

5.การปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน  มีหลายวิธี  ไม่จำเป็นจะต้องตามเพื่อนทุกอย่าง  เราควรนำสิ่งที่คิดว่าดี  และเข้ากับเพื่อนได้เฉพาะในทางที่ดีเท่านั้นมาแสดงออก  แต่ถ้าเข้ากันไม่ได้  ควรจะปรับตัวใหม่  ไม่ใช่ตามเพื่อนทุกอย่าง  เพราะเพื่อนอาจชักชวนให้เราเสียคนได้

6.การปรับตัวให้เข้ากับครอบครัว  โดยต้องสื่อความกันให้รู้เรื่อง  พูดจากันอย่างมีเหตุผล  ว่าใครต้องการอะไร  เมื่อเกิดปัญหา  ควรจะหันหน้าเข้าหากัน  ช่วยกันแก้ไขในสิ่งที่เกิดขึ้น

7.พ่อแม่ควรรักและเอาใจใส่ลูกให้มาก  คอยดูแลพฤติกรรมของลูก  ไม่ให้ลูกเดินไปในทางที่ผิด  แต่ไม่ใช่บังคับลูก  ควรสอนให้ลูกรู้ดีชั่ว  ยกตัวอย่างให้เห็นชัดเจน  เพื่อให้ลูกได้มีแนวทางปฏิบัติ

8.ตัวของวัยรุ่นเอง  ควรจะมีสติมีความยับยั้งชั่งใจให้มาก  เมื่อมีปัญหาควรจะเข้าหาผู้ใหญ่  เพราะการตัดสินใจด้วยตนเอง  เนื่องจากขาดประสบการณ์  อาจทำให้ตัดสินใจผิดพลาดได้

9.หนังสือเรื่องนี้เป็นสื่อที่ดี  ที่ให้วัยรุ่นได้ดูเป็นตัวอย่างเมื่อเข้าไปข้องแวะกับยาเสพติด  และจะเกิดผลอย่างไร  รวมถึงผู้ปกครองว่าควรให้คำแนะนำกับลูก ๆ อย่างไรในการดำเนินชีวิต

10.เรื่องการเรียน  เราควรตั้งใจเรียนหนังสือให้จบ  ไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจและคิดมาก  ก่อนที่สายเกินไป  เช่น   เมื่อพ่อแม่จากเราไปแล้ว  เราจะมานั่งคิดเสียใจว่ายังไม่ได้ทำอะไรให้ท่านดีใจ  ปลื้มใจ  และตอบแทนท่านเลย  เพราะกว่าจะคิดได้ก็สายไปเสียแล้ว

                                                                                                                น.ส.ณัฐกมล  นทีทวีวัฒน์

                                                                                                                42213387     ห้อง  c            

                                                                                                                 ชั้นปีที่  2         ภาควิชาเคมี

                                                                                                                  คณะวิทยาศาสตร์

madoomovie.com

เรื่องของน้ำพุ

น้ำพุ เป็นหนังเกี่ยวกับวัยรุ่นเรื่องแรกในความทรงจำของผม



การเสียชีวิตเพราะเสพเฮโรอีนเกินขนาดของ วงศ์เมือง นันทขว้าง เมื่อ 20 ปีก่อนถือว่าเป็นเรื่องฮือฮามากเพราะ"น้ำพุ"ไม่ใช่แค่วัยรุ่นธรรมดา แต่เขาเป็นลูกชายคนเดียวของ สุวรรณี สุคนธา นักเขียนชื่อดังสมัยนั้น เริ่มต้นด้วยหนังสือ "เรื่องของน้ำพุ" ที่โด่งดังเป็นพลุแตก ปัญหายาเสพติดเป็นเรื่องระดับชาติมาทันที คำว่า"เด็กมีปัญหา" ที่เกิดขึ้นในเวลาต่อมา ก็อยู่บนบทสนทนาทุกหน้าหนังสือพิมพ์ จนกระทั้งมีการทำเป็นภาพยนตร์

หนังเปิดเรื่องแบบไม่ต้องลุ้น เพราะเอาฉากจบที่น้ำพุเสียชีวิตมาเป็นฉากเริ่มเรื่อง แล้วค่อยย้อนกลับไปถึงปัญหาต่างๆ ที่เด็กอายุไม่ถึง 18 ต้องรับมือกับมัน พ่อ-แม่หย่าร้างแยกทาง ทั้งบ้านมีแต่ แม่ - พี่สาวน้องสาว การคบเพื่อน การคบหญิงสาว เรื่องราวทั้งหมดที่เขาแทบจะไม่มีใครให้คำแนะนำเลย นอกจากเพื่อนฝูงวัยเดียวกัน

ภาพยนตร์ประสบความสำเร็จอย่างสูง ผกก. ยุทธนา มุกดาสนิท ได้เครดิตไปเต็มที่ ทีมนักแสดงได้แก่ ภัทราวดี มีชูธน เรวัติ พุทธินันท์ สุเชาว์ พงษ์วิไล แสดงได้ยอดเยี่ยม หนังทำรายได้ถึง 15 ล้านบาท หนังยังได้เข้าชิงรางวัลต่างๆในเทศกาลภาพยนตร์เอเซีย-แปซิฟิกครั้งที่ 29 หนึ่งในนั้นคือ ดารานำชายยอดเยี่ยมที่ "พี่หนุ่ย" อำพล ลำพูน เล่นได้ดีราวกับเกิดมาเพื่อรอเล่นบทนี้

แต่หลังจากนั้นภาพพจน์"เด็กมีปัญหา"ก็ติดตัวอำพลมาจนทุกวันนี้ จนเล่นบทอื่นแทบไม่ได้

หนังแสดงออกอย่างชัดเจนเรื่อง"เวลาที่ไม่มี" แม่กำลังรีบเดินออกบ้าน ลูกชายยืนรอที่ประตูบอกว่ามีเรื่องจะพูดด้วย ไว้ก่อนนะลูก แม่กำลังยุ่ง - แม่พูดขณะกำลังใส่รองเท้า น้ำพุพูดโพล่งออกไป "แม่ฮะ พุติดยา"

น้ำพุก็ใช่ว่าจะเป็นเด็กไม่รู้ผิดชอบ อย่างน้อยเขาก็กล้าสารภาพกับแม่และไปอดยาที่วัดถ้ำกระบอกมาแล้ว - จดหมายทั้ง 10 ฉบับที่น้ำพุเขียนถึงแม่ เมื่อคราวไปอดยา ที่ลงในหนังสือ"เรื่องของน้ำพุ" ผมอ่านแล้วก็รู้เลยว่าเขาอ่อนไหวแค่ไหน ถ้าเขาไม่เสียชีวิตไปก่อนจะต้องเป็นนักเขียนที่ดีได้แน่นอน - แต่การไปเลิกยาไม่ใช่ปัญหา เพราะทันทีที่เขากลับบ้านเขาก็เจอประสบการณ์เดิมๆที่ทำให้ต้องไปนั่งเหงาๆคนเดียวในห้อง

ปัญหาคือการไม่เข้าใจความรู้สึกของอีกฝ่าย แม่มุ่งทำงานจนเวลาจะไม่มีให้ ตัวเขาและแม่เหมือนกับมีอะไรมาคั้นกลาง ครั้นพอจะไปคุยกับพ่อซึ่งเป็นศิลปินจิตกรก็ใช้ภาษายากเสียจนเด็กอย่างเขาจะเข้าใจอะไรได้ - ทั้ง 2 ฝ่ายต่างคิดว่าตนเองทำดีที่สุดแล้ว แต่สำหรับเด็กบางคน มันไม่พอแค่ไปดูผลสอบด้วย หรือ กอดเขาเพียงบางเวลา

หนังออกฉายราวปี 2527 แต่เอามาดูในวันนี้ยังทันสมัย เพราะเสนอได้ตรงใจผมที่ระบุว่ายาเสพติดเป็นแค่ทางเลือก แม้มันจะผิดแต่อย่าลืมว่ามันต้องมีอะไรบางอย่าง ที่ทำให้เด็กวัยรุ่นหลายต่อหลายคนทุกยุคสมัยเลือกมันเป็นคำตอบที่จะหนีจากปัญหาที่เผชิญ

สำหรับผมที่ผ่านวัยรุ่นมาไม่นาน บอกได้เลยว่าเพื่อนผมทุกคนที่เอาตัวไปยุ่งกับยาเสพติดล้วนมีปัญหาครอบครัวทั้งนั้น การไปไล่อุ้มฆ่าพวกค้ายาเป็นแค่ปลายเหตุ เชื่อผมเถอะว่าต่อให้ยาเสพติดมันหมดโลกพวกเขาก็หาวิธีอื่นทำลายตัวเองได้อยู่ดี เพราะโลกนี้สำหรับพวกเขามันทั้งเงียบเหงาและว้าเหว่ - ผมไม่ได้บอกว่าให้ไปแก้ไขเรื่องครอบครัวพวกเขา แต่น่าจะมีที่ทางอื่นให้เด็กเหล่านี้มีทางออกมากกว่าไปสุมหัว หาทางแก้เองแบบไร้ทิศทาง สิบกว่าปีตั้งแต่ผมเป็นวัย Teen จนทุกวันนี้ผมรู้สึกว่าการแก้ปัญหาไม่เคยพัฒนาสักนิด

"น้ำพุ" เป็นหนังที่ช่วยทำให้ผมผ่านวัยรุ่นมาได้ แม้จะเกเรแต่ก็รู้ลิมิต และเป็นหนังที่สักวันหนึ่งถ้าผมเป็นพ่อคน ก็จะช่วยเตือนให้รู้ว่าเด็กไม่ได้เหมือนกันทุกคน

- "น้ำพุ" วงศ์เมือง นันทขว้าง เสียชีวิตเมื่ออายุ 18 ปี 2 เดือน 15 วัน

 

 

 

 

[จะฟังก็จิ้มเอาเองนะจ๊ะ]