________________________________________ ู้
อบรม... คุณ นะ! ทำ
ทุกครั้งที่มีการจัดอบรมคุณธรรม จริยธรรม ศีลธรรม สารพัดจะทำ...
พระอาจารย์มักจะได้ยินการบ่นจากผู้ปกครองและครูเสมอ ๆ
ว่า ทำไม? เด็กที่ผ่านการอบรมแล้วบางคนจึงกลับไปมีพฤติกรรมที่ไม่ดีเหมือนเดิม
"อบรมแล้วไม่เห็นดีขึ้นเลย"
เหล่านี้คือคำถามของคณะครูอาจารย์และผู้ปกครองของนักเรียนที่ส่งนักเรียนเข้าอบรม
อาจเป็นเพราะท่านเหล่านั้นคาดหวังกับการอบรมมากเกินไป?
การปรับพื้นโลกที่สูง ๆ ต่ำ ให้เท่ากันมันย่อมเป็นไปไม่ได้ฉันใด
การจะทำให้นักเรียนทุกคนฉลาดทั้งหมด เก่งทั้งหมด และดีทั้งหมด ย่อมเป็นไปไม่ได้ฉันนั้น
แต่อย่างน้อยที่สุด
การลงมือเอารถมาไถพื้นโลกให้เรียบ
ถึงแม้ว่ามันจะทำให้โลกเรียบเป็นหน้ากลองทั้งหมดไม่ได้ก็ตามที
แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำใช่ไหม?
-------------
สิ่งที่สำคัญที่สุดสิ่งหนึ่ง
ที่นักเรียนผู้เข้าร่วมโครงการผู้มาอยู่ปฏิบัติกิจกรรมร่วมกันทุกคนจะต้องได้รับก็คือ
“ประสบการณ์ชีวิต”
ซึ่งหาซื้อไม่ได้...
และไม่สามารถตีค่าออกมาเป็นวัตถุหรือสิ่งของได้
ทั้งในด้านของการเข้าสังคม
การรู้จักช่วยเหลือตนเอง การเข้าใจผู้อื่น
การคิดแก้ปัญหา ความอดทน ความสามัคคี
ความขยัน ระเบียบวินัย
และการได้เข้ามารู้จักและใกล้ชิดพระพุทธศาสนา
---------------------
โดยปกตินั้น
นักเรียนที่ผ่านการอบรมไป
ส่วนใหญ่จะมีทัศนคติที่ดีต่อพระพุทธศาสนา
และมีการปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน มากกว่านักเรียนที่ไม่ได้เข้า
แต่เมื่อเวลาผ่านไประยะหนึ่ง
เด็กก็อาจจะหลงลืมคำสอนหรือสิ่งที่ได้เคยปฏิบัติธรรมมา
นี่คือสิ่งธรรมดาเสมอ....
สิ่งสำคัญที่สุดก็คือการพัฒนาคุณธรรมในตัวนักเรียนตลอดเวลา...
คือสภาพแวดล้อม และปัจจัยด้านชีวสังคม ที่กระตุ้นการปลูกฝังคุณธรรมในตัวเด็ก
ทั้งในสถาบันโรงเรียน และสถาบันครอบครัว
ปัจจัยเหล่านี้คือสิ่งที่จะช่วยพัฒนาคุณธรรมของนักเรียนได้อย่างยั่งยืนที่สุด...
และเป็นตัวแปรที่อาจจะทำให้เด็กไร้คุณธรรมได้อย่างยั่งยืนเหมือนกัน..
ปล.ฉะนั้น! อย่าไปโทษพระหรือเกมส์ GTA เลยครับ