เพื่อนของฉันคนหนึ่ง
มักชอบประเมินผู้ชายที่การใส่นาฬิกา
เมื่อรู้จักใครในครั้งแรก
หล่อนมักจะแอบสังเกตยี่ห้อของนาฬิกาที่เขาใส่
แล้วก็ประเมินผลทันทีว่าผู้ชายคนนี้น่าคบหาหรือไม่
ถ้าคนไหนใส่ แทค หรือ โรเล็กซ์
ก็น่าพิจารณาคบไว้
แต่ถ้าคนไหนใส่เรือนธรรมดาๆ
ราคาไม่กี่พันบาท
ก็อาจยื่นบัตรคิวไว้ให้รอไปก่อน
ส่วนประเภทที่ใส่เรือนละ 199 บาทนั้น
ก็อย่าหวังเลยดีกว่า
เพราะแม้แต่หางตาหล่อนก็จะไม่แล
ก็คงเหมือนผู้หญิงในสมัยนี้
ที่มักจะถามหา นามสกุล ของเขา
ก่อนที่จะถามชื่อของเขาเสียอีก
ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้านะ
.. สำหรับความรัก ..
คนส่วนมากถ้ามีโอกาสที่จะได้เลือก
แน่นอนว่าเขาต้องเลือก สิ่งที่ดีที่สุด ก่อน
แต่กับ ความรัก บางทีเราอาจแยกไม่ออกว่า
สิ่งที่ดีที่สุด .. คืออะไร ??
เพราะสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคนหนึ่ง
บางทีอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด
สำหรับคนอีกคนหนึ่งก็ได้
ฉันไม่สงสัยเลยว่า
ทำไมคนบางคนจึงยอมอยู่กับ
คนรักที่ไม่เข้าท่าและความรักที่ไม่เข้าทาง ( ในสายตาของคนอื่นๆ )
บางครั้ง .. ผู้หญิงที่เพียบพร้อมไปเสียหมดทุกอย่าง
ก็อาจไม่ได้ต้องการผู้ชายที่ perfect
บางครั้ง .. ผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบมากๆ
ก็ต้องการส่วนต่างในชีวิต
ก็คงเหมือนกับนาฬิกาข้อมือนั่นแหละ
ต่อให้ราคาแพงนับแสน - นับล้าน
ดีไซด์โก้หรูเพียงใด
ก็ใช่ว่าเมื่อคาดลงบนข้อมือใครแล้ว
คนๆ นั้นจะรู้สึกดีไปเสียทุกราย
นี่คือคำตอบว่า ...
ทำไมนาฬิกาสปอร์ตหรือนาฬิกาถูกๆ
ยังขายได้และมีคนสวมใส่อยู่
เพราะคนเรามีความชอบ
ความปรารถนาที่แตกต่างกัน
และก็ไม่ใช่ทุกคนนะที่ชอบของดีราคาแพง
ทุกวันนี้ .. ฉันมีนาฬิกาอยู่เรือนหนึ่ง
มันเป็นเรือนที่ฉันพอใจและใช้อยู่
แม้ว่าราคามันอาจไม่กี่บาท
ดีไซด์ก็แสนจะเรียบแต่ก็เก๋
ดูธรรมดามากๆ ในสายตาใครอีกหลายคน
แต่ฉันก็รักและพอใจที่จะคาดมันไปอย่างนี้
และที่สำคัญ .. ฉันคิดว่า ฉันขาดมันไม่ได้
มีเพื่อนบางคนถามฉันว่า
ทำไมไม่คิดเปลี่ยนบ้างเหรอ ??
ฉันยิ้ม .. และตอบเขาไปว่า
ถ้าซื้อใหม่ก็คงหาไม่ได้แบบนี้
เพราะใส่แล้วมันมีความสุขดี ... ก็เท่านั้น
|