ชีวิตนี้มันสั้นนัก
...ชีวิตคนเรานั้นแส้นสั้น แต่ถ้าใช้มันอย่างหยาบกร้านและต้อยต่ำ มันก็ยาวนานเกินไป
ฝีเท้าของวันเวลานั้นเงียบเชียบไม่เคยให้ซุ่มให้เสียง
แต่ล่ะคนต่างมีวิธีการเดินของตนเอง
สิ่งที่ยาวนานที่สุดก็คือเวลา
เพราะมันไม่มีวันสิ้นสุด
แต่สิ่งที่สั้นที่สุดในชีวิตก็คือเวลาเช่นกัน
เพราะแผนการใดๆของเราทั้งหมดไม่เคยเสร็จทันเวลาเลย
ดั่งเรื่องเล่าที่ว่า .....
นาฬิกาปลุกทนดูท่าทางเงียบขรึมของนาฬิกาข้อมือไม่ไหว จึงตะโกนใส่นาฬิกาข้อมือว่า "นี่นาย นายทำตัวเงียบเฉยอย่างนั้นได้อย่างไร หากเจ้าไม่ส่งเสียงเตือน ผู้คนจะรู้ได้อย่างไรว่านี่เป้นเวลาอะไรแล้ว"
นาฬกาข้อมือก็ตอบว่า "คนที่รู้คุรค่าของเวลา ไม่ต้องคอยให้ข้าไปเรียก แต่เขาจะมาดูข้าเอง "
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
