เรื่องจริงใช่อิงนิยาย 3 ครั้งไม่ตาย ตั้งใจตายครั้งที่ 4
ขอเรียงร้อยถ้อยชีวิตลิขิตเส้น
ฝากไว้เป็นอุทาหรณ์ป้อนสมอง
สุขภาพกายใจใคร่ครวญตรอง
อย่าให้ต้องเป็นเหมือนผมเกือบตรมตรอม
ไม่ดูแลสุขภาพแม้อ่อนล้า
ไม่ให้หมอเยียวยาจนผ่ายผอม
ถึงคราเศร้าเหงาใจถึงยินยอม
โรคสุกงอมจึงพร้อมที่เจตนาตาย
...............ตอนที่ 2….
บ่ายสองโมงเปลี่ยนเสื้อผ้าหาเตียงพัก
ได้พำนักห้องโถงโอ่อ่าใหญ่
หน้าสุขากว้างตาอ่าอำไพ
ผู้คนเดินขวักไขว่ไม่มีซา
ไม่ซีเรียสเรื่องห้องหับกับที่อยู่
แม้ในรูหนูอยู่ได้ใจปรารถนา
ขอแต่เพียงได้ผ่อนพักรักษ์กายา
มุ่งที่หมอรักษาเยียวยาตน
มีโฉมตรูพธูใจได้เอ่ยเอื้อน
อยู่เป็นเพื่อนยาใจไม่ให้หม่น
แม้มีเพียงแค่เราอยู่สองคน
ความสุขล้นก็ที่จิตมิตรสัมพันธ์
จะกี่ฝนหนาวร้อนนอนเคียงข้าง
ไม่ปล่อยให้อ้างว้างสร้างสีสัน
เป็นเพื่อนแท้เป็นแม่พระทุกคืนวัน
อยู่ร่วมกันมิเคยหมางคลางแคลงใจ
คราสดชื่นรื่นชีวาอยู่ผาสุก
ครามีทุกข์ตรอมตรมระทมไหม้
อยู่เคียงคู่ปลอบประโลมพรมน้ำใจ
คอยอุ่นไอในช่วงป่วยช่วยเสริมแรง…
มีต่อครับ….
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
