ฆ่าชีวิต..มีสิทธิ์รับโทษ..แต่ ฆ่า< ความโกรธ> ให้ประโยชน์กับชีวิต
……….
ผู้ที่ไม่ขึ้งโกรธไม่ผูกโกรธ
เพราะเห็นโทษทั้งผองไม่ผ่องใส
ไม่ปรารภลบหลู่ท่านผู้ใด
มีน้ำใจหมดจดลดกังวล
ไม่มีความเห็นผิดเป็นมิจฉา
มีปัญญารู้รอบกอปรกุศล
พึงรู้ว่าท่านเป็นเช่นบุคคล
อริยชนแน่จริงยิ่งศรัทธา
ผู้หมดโกรธขุ่นข้องย่อมผ่องแผ้ว
ฝึกตนแล้วพ้นทุกข์สุขหรรษา
เป็นอยู่ชอบพ้นชอบด้วยสัจจา
มีปัญญามั่นคงเป็นธงชัย
สงบธรรมดำรงอยู่คงที่
มิได้มีแปรผันให้หวั่นไหว
ไม่เสแสร้งแกล้งโกรธโทษผู้ใด
มีแต่ใจเมตตาและปรานี
เมธีชนมีธรรมงดงามผ่อง
ไม่บกพร่องบริบูรณ์จำรูญศรี
มีปัญญาศีลสะอาดปราศธุลี
มิได้มีขุ่นข้องหมองหทัย
น้ำใจมั่นงามเปรียบมาเทียบสม
คนกล่าวชมชื่นจิตพิสมัย
แม้ว่าจะตกอยู่ถิ่นฐานใด
ก็สดใสชีวิตสุขทุกคืนวัน.
......................
ปรับปรุงจากต้นฉบับ....พุทธภาษิตร้อยกรอง ของ ท่านเจ้าคุณพระพิพัฒน์ปริยัตยากูล กวีระดับชาติ
ขอกราบคารวะคุณ