ลูกจ๋า...แม่ตรากตรำลำบากมากเพียงไหน
ระยะทาง กี่หมื่นไมล์ ไม่ได้บ่น
ฝน,ลม,แดด แผดกล้า ล้ากมล
แม่สู้ทน อาบเหงื่อ ก็เพื่อใคร
กี่ล้านหยาด หยดเหงื่อไคล ที่ไหลหลั่ง
กี่ล้านครั้ง หยาดน้ำตา ที่รินไหล
ด้วยเพราะแรง แห่งรัก ล้นดวงใจ
วันนี้ไย ไหนเล่า เจ้าปล่อยวาง
ถึงสงกรานต์ คราใด ใจป่นปี้
คงไม่มี ผู้ใด ใครรู้บ้าง
ว่าตัวเรา ทนทุกข์ หมดหนทาง
ต้องอ้างว้าง รันทด หมดอาลัย
ก่อนมีลูก ชายหญิง ได้อิงแอบ
สนิทแนบ ชมชื่น รื่นสดใส
บัดนี้เขา หนีห่าง ร้างแรมไกล
ทิ้งแม่ไว้ กับความเศร้า เหงาอุรา
บันทึกลับ ฉบับล่า มาให้ลูก
แม้นหากความ พันผูก ยังคงค่า
ยังคิดถึง หยาดน้ำนม แม่เลี้ยงมา
จงกลับไป ปิดตาครา แม่ตาย
………..
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
