|
Advertisement
❝ อย่างไรก็ตามแต่ เราเชื่อเหลือเกินว่า ความเป็นครูนั้นอยู่ที่หัวใจ หาใช่ที่วัยไม่ ❞
เราไม่คิดว่าความไฟแรง ไฟมอด จะขึ้นอยู่กับอายุครูนะ
สมัยเราเรียนหนังสือ ครูอาวุโสทั้งหลายนี่แหละที่สอนดี
อีกทั้งยังตั้งใจและทุ่มเทกับการสอนมากๆ
นอกจากนี้ก็ยังเต็มไปด้วยประสบการณ์มากมาย
เราไม่เคยมีความรู้สึกเลยค่ะว่าครูที่อายุมากจะหมดไฟในการสอน
แต่โลกเราทุกวันนี้มันเปลี่ยนแปลงไปเร็วเหลือเกิน
เด็กสมัยนี้ก็ต่างจากเด็กเมื่อ 10-20 ปีที่แล้วเยอะ
ครูรุ่นใหม่อาจได้เปรียบ และใกล้ชิดกับเด็กมากกว่า
เนื่องด้วยวัยที่ใกล้เคียงกัน
อย่างไรก็ตามแต่ เราเชื่อเหลือเกินว่า ความเป็นครูนั้นอยู่ที่หัวใจ หาใช่ที่วัยไม่
...............โดยส่วนตัวคิดว่า ความเป็นครู อยู่ที่การเป็นผู้ให้ คำนำหน้าต่าง ๆ เป็นเพียงสิ่งการันตรีเท่านั้น แต่หากนักเรียน หรือผู้รับความรู้มีใจที่จะเปิดรับ ก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ปัญหาน่าจะอยู่ที่จิตใจของทั้งครู และศิษย์ ความเปลี่ยนแปลงของโลกใบนี้ทำให้จิตใจของคนเปลี่ยนไป หัวใจของการเป็นผู้ให้กลับต้องการสิ่งตอบแทนที่มากกว่า หัวใจของผู้รับก็เห็นว่าครูซื้อได้ด้วยสิ่งตอบแทน สังคมส่วนมากเริ่มเป็นเช่นนั้น......................
เท่าที่เห็น เท่าที่รู้จัก .... ครู อาจารย์(ตามตำแหน่ง) ทุกวันนี้ ไม่ได้มีหน้าที่สอนหนังสือแล้วครับ
ส่วนมาก มุ่งทำผลงานทางวิชาการ งานวิจัย เพื่อแลกมาซึ่งตำแหน่ง ค่าตอบแทน ฯลฯ
.........ครูที่แท้จริง ไม่จำเป็นต้องมีวุฒิ มีปริญญา
แต่ต้องมีความต้องการที่จะถ่ายทอดความรู้และสอนให้ศิษย์เป็นคนดี สามารถนำความรู้ที่ได้รับไปใช้ประโยชน์ได้ตั้งหาก ...มิใช่เพียงแค่สอนตามหน้าที่ เด็กจะได้หรือไม่ได้ก็ช่างมัน..เอาแค่มีผลงานทางวิชาการ..อาจจะมีตำแหน่ง แต่หาได้สมควรเรียกว่า "ครู" ไม่.............................
ไม่เคยคิด ไม่เคยฝันว่าจะได้มาเป็นครู แต่หลังจากได้เข้ามาเป็นครู ฉันก็รู้สึกว่าความเป็นครูมันเริ่มซึมเข้าไปในตัวทีละน้อย
เริ่มรู้สึกเป็นสุข เพียงแค่นักเรียนเข้ามาทัก หรือเพียงแค่เห็นรอยยิ้มของพวกเขา
เริ่มรู้สึกเป็นทุกข์เมื่อเห็นเด็ก (แม้จะไม่ใช่นักเรียนของตัวเอง) ที่มีพฤติกรรมเสี่ยงหรือมีปัญหา และคิดว่าฉันจะใช้วิธีการเช่นไร เพื่อช่วยเด็กที่หลากหลาย และมีความแตกต่างกันเช่นนี้
ใช่ฉันรู้ว่ามันต้องมีทางออก
แต่บางครั้ง ก็รู้สึกท้อเหมือนกัน ที่เราไม่สามารถช่วยเด็กบางคนได้
ฉันคงไม่ผิดใช่มั้ย ที่บางครั้ง เราก็ไม่สามารถช่วยเด็กคนนั้นได้จริง ๆ
แต่ยังไงก็ต้องสู้ต่อไป
เพราะวิถีของอาชีพครู ภายใต้คำเรียกขานว่าเป็นข้าราชการครูไทย เป็นคำสวยหรู เป็นคำที่ศักดิ์สิทธิ์ มันเป็นกำลังใจให้ฉันได้ แต่ฉันจะไม่เหลิงในสิทธินั้น และไม่ใช้คำที่คนเคารพนับถือ เป็นไปเพื่อประโยชน์ส่วนตน หรือเพื่อสิทธิพิเศษ ที่จะเป็นการกดขี่ผู้อื่นเป็นอันขาด
.........ข้อคิดชีวิตครู.......................................
วันที่ 28 มี.ค. 2552
Advertisement
เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,140 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,137 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,140 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,137 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,155 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,140 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,140 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,139 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,148 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,138 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,138 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,138 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡ 
เปิดอ่าน 16,197 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 24,915 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 17,225 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 36,663 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 18,639 ครั้ง |
|
|
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
