ครั้งแรกที่เดินเข้ามา..ไออุ่นของมิตรภาพโชยให้ได้กลิ่นรวยรื่น ชื่นใจ..เหมือนดอกไม้ยามเช้าที่เบ่งบาน..อวดความสวยงามของดอกชูช่อล้อเล่นท่ามกลางแสงแดดอ่อนๆ..เรามาในฐานะผู้อาศัย..เพื่อเสริมสร้างกิจกรรมประโยชน์แก่ส่วนรวมไม่ว่าจะเป็นใครที่ผ่านมา..และแวะที่บ้านเรา..เราจะคอยปัดกวาด..เช็ดถูตกแต่ง..ทั้งบริเวณบ้าน...รั้วบ้าน..และภายในบ้าน เพื่อไม่ให้เป็นที่อับอายต่อแขกไปใครมาเยี่ยมเยียน..บ้านเราเป็นบ้านที่รักความสวยงามความสงบ....ตลอดจนจัดหาภูมิปัญญา..มาตกแต่งตามผนังบ้าน..ให้ผู้แวะเยือนได้อ่าน..ชม..หรือบางครั้งมีเสียงเพลงคอยขับกล่อม..ให้ท่านเหล่านั้นมีความสุขใจเมื่อได้เข้ามาแวะเยี่ยมเยียน..ถึงแม้ว่าหมู่บ้านเราเป็นหมู่บ้านครูบ้านนอก...แต่เราก็ภูมิใจในสถานภาพที่เราเป็นอยู่..เพราะที่นี่มีแต่ความรัก..ความอบอุ่น..ความสุขจากพี่น้องครูหลายๆคน..คอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน..ให้ข้อคิด..ให้ความรู้..ให้คำปรึกษาหารือ..เราแสนที่จะอบอุ่นในบรรยากาศแห่งกัลยาณมิตรนี้มาก..ยากที่จะหาที่ใดเหมือนที่นี่ได้......
คำว่าครู..เป็นคำที่สมัยปู่ย่า ตายาย เคยบอกสอนเรานักหนาว่า..เรียนให้เก่งๆนะลูกโตขึ้นจะได้เป็นครูเพราะฉะนั้น คำว่า ครู คำนี้มีความหมายลึกล้ำมาก..ไม่ขออธิบายในที่นี้เพราะใครๆก็รู้ว่าครูคือใคร..ใครคือครูแต่ที่ปู่ย่า ตายาย มักจะบอกเช่นนี้เพราะ..แต่ไหนแต่ไรมา..คำว่าครูนี้ยิ่งใหญ่มากมายจริงๆ..ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนยกมือไหว้...คนเราจะทำอะไรก็ต้องมีครู..ให้ความสำคัญของความเป็นครู..มากที่สุด..
บ้านเรา..บ้านครู..ก็ต้องให้ความสำคัญในความเป็นครูเช่นกัน..การที่เราอยู่ด้วยกันหลายคน..ย่อมมีบางครั้งที่อาจจะมีช่องโหว่ของความรู้สึกซึ่งกันและกัน..ความเป็นครูเท่านั้นที่จะสร้างสมานฉันท์..ปิดช่องโหว่ที่ไม่สวยงามได้..มีอะไรเราแบ่งปันกัน..มีอะไรเราตักเตือนกัน..มีอะไรเราอภัยให้กัน..เรามีความยินดีในการมาอยู่ร่วมกัน..มาสร้างสรรค์สิ่งดีงามให้หมู่บ้านครูบ้านนอกเราให้รุ่งเรือง..พรั่งพร้อมด้วยภูมิปัญญาความรู้..ข่าวสาร..นวัตกรรมเทคโนโลยีใหม่ๆทางการศึกษา...ปรัชญาชีวิต..ความสุขความบันเทิงที่พึงมีให้กัน..ตลอดไป
ที่นี่มีรัก..อบอุ่นใจให้คุณเสมอ / ครูรัชนี คุณานุวัฒน์