Verbs: Moods

Verbs:
Moods

Mood  ( มาลา )  หมายถึงลักษณะการพูดตามภาวะจิตใจผู้พูด  ซึ่งอาจจำแนกได้ 3 ชนิด

Subjunctive  มี 3 รูป คือ

• Present Subjunctive  ( กริยารูปเดิม )
• Past Subjunctive  ( กริยาช่อง ที่ 2 )
• Past Perfect Subjunctive  (   had + กริยาช่องที่ 3 )

รูปกริยาของ present subjunctive  มีลักษณะดังนี้

• กริยารูปเดิม ซึ่งหมายถึงกริยาช่อง 1 ที่ไม่มี to นำหน้า เช่น
  They insisted that we stay behind

• กริยาจะมีรูปเดียวกันหมด ไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ กล่าวคือไม่มีการเดิม  s  ไม่ว่าประธานจะเป็นเอกพจน์ หรือ พหูพจน์ก็ตามเช่น
  It is important that she attend the meeting. ไม่ต้องเติม s ที่ attend
  She suggested that he go home. ไม่ใช้ goes  

• ต้องใช้ในรูปปัจจุบันเสมอไม่ว่า main clause จะเป็น tense ใด
  The doctor recommended that  John be in bed for a week.  main clause เป็น past tense
  They suggest that she resign from the board. main clause เป็น present tense

• verb to be คือ is , am, are, was, were ใช้  be แทนทั้งหมด
  The doctor recommended that  John be in bed for a week.
  I demanded that she be punished.

การใช้ รูปกริยา Present Subjunctive

1. ใช้หลังโครงสร้าง  " กริยา + that " หรือ " It is (was) .......that"    เช่น

ตัวอย่าง

It is vital that children remain in the school grounds until their parents arrive.
It is crucial that you be there before Tom arrives.
It is important that you be there when he gets off the plane.

2. Subjunctive สามารถใช้ในรูป  negative, passive ,continuous form และ should + กริยาช่อง 1 ดังนี้

Negative :  รูปปฏิเสธของ  present subjunctive ทำได้โดยเติม not ข้างหน้ากริยาช่อง 1 เลย โดยไม่ต้องมีกริยาช่วย
The boss insisted that Sam not be at the meeting.
The company asked that employees not accept personal phone calls during business hours.

Passive :
Jake recommended that Susan be hired immediately.
Christine demanded that I be allowed to take part in the negotiations.
We suggested that you be admitted to the organization.

Continuous:
It is important that you be standing there when he gets off the plane.
It is crucial that a car be waiting for the boss when the meeting is over.
I propose that we all be waiting in Tim's apartment when he gets home.

Should + กริยาช่อง 1 :  การใช้ present subjunctive (  กริยารูปเดิม ) ข้างต้นมีลักษณะเป็นทางการ ถ้าเป็นการพูดหรือเขียนทั่วๆไป นิยมใช้กริยาเทียบเท่า subjunctive คือ should + กริยาช่อง 1 ดังนี้
The doctor recommended that she should see a specialist about the problem.
Professor William suggested that Wilma should study harder for the final exam.
It is advisable that you should be there before Tom arrives.

• เป็นการแสดงความปรารถนาอยากให้เหตุการณ์จริงขณะที่พูด เป็นอีกอย่างหนึ่ง ( ตรงข้ามกับความจริง )   รูปกริยาของ past sunjunctive  คือ กริยาช่อง 2  ถ้าเป็น verb to be ใช้ were เสมอ เช่น

I wish I were a rich woman.
He talks as if he knew it well.
We should act as if he were watching

• คำกริยาที่นำหน้า  Past subjunctive  มักจะได้แก่

wish  (  อยากจะให้เป็น )	as if   ( ราวกับว่า )
if only  (  ถ้าเพียงแต่ว่า )	It's time  ( ถึงเวลาแล้วที่....)
as though  ( ราวกับว่า )	ประธาน + would rather ( อยากจะให้เป็นว่า )

• ความหมายของเวลาในอนุประโยคที่มีกริยา  Past subjunctive เป็นไปตาม tense  ของกริยาในประโยคข้างหน้า เช่น
  I wish I were a richest  woman.ฉันปรารถนา(ในปัจจุบัน) ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุด ( ในปัจุบัน )
  I wished I were a richest  woman. ฉันปรารถนา(ในอดีต) ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่รวยที่สุด ( ในอดีตขณะที่พูด )
  He talks as if he knew it well.  เขาพูด( ปัจจุบัน )ราวกับกับเขารู้เรื่องดี ( ในปัจุบัน )
  He talked as if he knew it well. เขาพูด ( อดีต )ราวกับกับเขารู้เรื่องดี ( ในอดีตขณะที่พูด )

รูปกริยาของ  Past Perfect Subjunctive  คือ   had  + กริยาช่องที่ 3   มีความหมายเป็นอดีต

I wish Jenny had come to the party.(last night)
    ฉันอยาก( ในปัจจุบัน )ให้เจนนีมางานเลี้ยงเมื่อคืนนี้ ( แต่เธอไม่ได้มา )
I wished Jenny had come to the party.
    ฉันอยาก(ในตอนนั้น ) ให้เจนนี่มางานเลี้ยงเมื่อคืนนั้น ( แต่เธอไม่ได้มา )

การใช้ wish

สรุป