บางครั้ง...คนเราคาดหวังอะไรมักไม่ได้ดั่งใจหวัง...ขณะเดียวกันบางคนก็ได้ดั่งใจนึกเหมือนกัน...ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับองค์ประกอบที่เอื้ออำนวยต่อสิ่งที่คาดหวังนั้นๆ.....
คนเราถ้าทำอะไรสักอย่างจะต้องมีที่มาของเหตุผลที่ทำ...การหวัง...ก็คือจุดประสงค์ที่ตั้งไว้ในใจว่าต้องการให้เป็นเช่นใดไปทางทิศใดที่ตั้งไว้...ความสำคัญของสิ่งที่ทำคือสาระข้อมูลที่ต้องการนำมาทำให้เกิดประโยชน์ขึ้นแก่ตนเองและผู้อื่นร่วมสังคม การคาดหวังถามว่าในชีวิต..มีผิดหวังบ้างหรือไม่สัจจธรรมเป็นสิ่งบ่งบอกได้ว่า...มีแน่นอน...มีภาพยนตร์บางเรื่องชื่อเพราะสะดุดตา ดึงดูดเร้าใจ....ทำให้เราเกิดความอยาก..อยากดู..อยากรู้..อยากเห็น..คาดหวังไว้ว่าคงจะมีสาระดีๆให้ข้อคิดแก่ตนเองและเกิดความสุข สนุกสนานจากการได้รับชมภาพยนตร์เรื่องนั้น..บอกแล้วไงว่า..บางครั้งความคาดหวัง…..สมดั่งใจนึก ....แต่ในบางครั้งเราก็ได้รับในทางกลับกัน...คือไม่สมดั่งใจนึก...ภาพยนต์ไร้สาระ..ไม่มีข้อคิด ความสุขสนุกสนานแทบจะหาไม่ได้ในเนื้อเรื่องที่เราคาดหวังว่าจะดีและสนุก...หรือเราเคยเห็นคนคนหนึ่งเขาเป็นคนดีเป็นคนเก่งมาตลอดพอที่จะปรึกษางานได้...กาลเวลาผ่านไปคนคนนี้ได้เปลี่ยนไปเสียแล้ว..เขากลายเป็นคนดื่มสำมะเลเทเมาไม่เอาถ่าน เราจะคาดหวังในตัวเขาเช่นเดิมคงไม่ได้..ผิดหวังแล้ว..เห็นมั้ย...นี่แหละเป็นการยกตัวอย่างบางเรื่องของสัจจธรรมชีวิตคนหาเป็นไปได้ตามที่เรานึกหมายไว้ได้ทั้งหมด...
ดังที่เคยได้ยินว่าหลายอย่างหลายสิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไร100%...ไม่ว่าจะเรื่องใดก็ตามที่เกิดขึ้นในชีวิตเราไม่เชื่อ..ลองทบทวนมาเรื่อยๆ..ดูว่าอะไรคือสาเหตุของการที่ทำให้ไม่เกิดความ100%ในชีวิต...ใช้ความคิดวิเคราะห์ดูถึงเหตุและผล...แล้วความคาดหวังดั่งใจนึก ....จะคาดผิดน้อยลงได้...นับวันแต่จะสมหวังมากขึ้นๆ...
มอบให้..ด้วยรักอย่างจริงใจ / ครูรัชนี คุณานุวัฒน์
ลองดูนะคะ..........เป็นอย่างไร?ให้ข้อคิดเห็นดูบ้าง จักขอบพระคุณยิ่งค่ะ...