อยากให้อ่าน
ช่วงนี้ขยันค่ะ เพราะเทศกาลสอบของเราเวียนมาบรรจบอีกแล้ว หลังจากที่สอบไปเมื่อต้นเดือนได้ค้นพบว่า การไม่อ่านหนังสือแล้วไปสอบเนี่ย...มันคนโง่ชัด ๆ
เศร้านิดหน่อยเพราะทำใจอยู่แล้วก่อนสอบว่าไม่ได้อ่าน แต่ก้อเครียดค่ะ ทำข้อสอบไม่ได้นี่เครียดนะคะ เพราะจริง ๆ ก้อเป็นเรื่องที่เราผ่านตามาแล้วทั้งนั้น แต่จำไม่ได้เอง - - "
หลังจากที่ต่อสู้กับจิตใจตัวเองมานานพอสมควร ในที่สุดก้อหยิบหนังสือมาอ่านจนได้ อ่าน ๆ ไป พลิกไปปกหลัง เจอคำโดนใจค่ะ เลยนำมาฝาก ไม่เฉพาะนักกฎหมายเท่านั้นนะคะ แต่คิดว่าน่าจะนำไปเป็นพื้นฐานทางความคิดให้กับคนอื่น ๆ ได้ด้วย
ลองอ่านกันดูนะคะ
"ในเวลาที่ข้าพระพุทธเจ้าจะเลือกผู้พิพากษาก็ดี เลื่อนชั้นผู้พิพากษาก็ดี ข้าพระพุทธเจ้าถือหลักในใจอยู่เพียงสองข้อ คือ ต้องมีสติปัญญาเฉียบแหลมเฉลียวฉลาดอย่างหนึ่ง และต้องมีความซื่อสัตย์สุจริตอีกอย่างหนึ่ง พูดสั้น ๆ ต้องฉลาดและต้องไม่โกง ถ้าโง่ก็ไม่ทันคนอื่น โจทก์ , จำเลยจะต้มเอาได้ ทำให้เสียความยุติธรรม แต่ถ้าฉลาดแล้วโกงก้ทำให้เสียความยุติธรรมอีกเหมือนกัน จะซ้ำยิ่งร้ายไปกันใหญ่ ข้าพระพุทธเจ้ามิได้ไปสอบสวนหรือเอาใจใส่กิจธุระส่วนตัวของผู้พิพากษาแต่ละคน ใครจะกินเหล้าเที่ยวเตร่อย่างไร นอกเหนืออำนาจของเสนาบดีจะพึงบังคับบัญชา"
"เอ็งกินเหล้าเมายาไม่ว่าหรอก
แต่อย่าออกนอกทางไปให้เสียผล
จงอย่ากินสินบาทคาดสินบน
เรามันชนชั้นปัญญาตุลาการ"
"คนเราควรจะให้
แต่ไม่ควรจะขออะไรจากคนอื่น
ควรจะกินพอประมาณ
ไม่ควรจะมากเกินไปถึงท้องกาง
ควรจะช่วยเหลือคนอื่น ไม่ใช่เหยียบย่ำ
ควรจะรับใช้ ไม่ควรคิดเป็นนายคน"
กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์
(พระบิดาแห่งวงการกฎหมายไทย)