บันไดเลื่อนมีวิวัฒนาการมาจากสายพานที่เลื่อนไปได้ไม่มีจบสิ้น ใช้สำหรับนำสินค้าเลื่อนไปในโรงงาน ต่อมามีการใช้สายพานนี้วางเอียง ๆ เป็นเครื่องพานักท่องเที่ยวขึ้นไปบนหน้าผานั่นเป็นรูปแบบดั้งเดิมของบันไดเลื่อนที่ไม่มีขั้นบันได
สำหรับบันไดเลื่อนรูปแบบที่ใช้อยู่ในปัจจุบันนั้น บันไดแต่ละขั้นจะยึดติดกันและมีล้อเลื่อนขึ้นลงได้ไปตามรางใต้บันไดขั้นบันไดจะเลื่อนไปสู่ปลายด้านหนึ่งของบันไดเลื่อน โดยจะค่อย ๆ ลดระดับลงจนสุดที่ปลายบันไดเลื่อน พาผู้ใช้ขึ้นไปถึงที่พักบันไดจากนั้นบันไดก็จะหมุนเข้าไปข้างใต้บันไดเพื่อเลื่อนกลับมา การทำงานของบันไดเลื่อนจะมีมอเตอร์ไฟฟ้าหมุนเฟืองอันใหญ่ฉุดให้ขั้นบันไดเคลื่อนที่ นอกจากนี้ยังฉุดราวบันไดซึ่งเป็นสายพานวิ่งได้รอบ ให้เคลื่อนที่ตามด้วย สำหรับให้ผู้ใช้บันไดเลื่อนยึดจับได้มั่น
ความเร็วของบันไดเลื่อนนั้นประมาณ ๔๐ ฟุตต่อนาที แม้ลิฟต์จะขนคนขึ้นที่สูงได้เร็วกว่า แต่บันไดเลื่อนก็ยังเป็นสิ่งจำเป็นอยู่ดี เพราะบันไดเลื่อนเคลื่อนที่อยู่ตลอดเวลา ทำให้ขนย้ายคนได้จำนวนมากกว่าลิฟต์ในเวลาเท่ากัน
ห้างสรรพสินค้าไทยไดมารู ราชประสงค์ เป็นผู้นำบันไดเลื่อนตัวแรกเข้ามาในเมืองไทย เปิดบริการเมื่อวันที่ ๑๐ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๗ ปรากฏว่าชาวกรุงแห่ไปใช้บันไดเลื่อนกันเนืองแน่น ยายของ “ซองคำถาม” เองยังอุตส่าห์นั่งรถจากนครปฐมมาขึ้นบันไดเลื่อนกับเขาด้วย ห้างสรรพสินค้าไทยไดมารูที่ติดตั้งบันไดเลื่อนตัวแรกนี้ ตั้งอยู่ทางฝั่งศูนย์การค้าเวิลด์เทรดปัจจุบันต่อมาห้างย้ายไปอยู่ฝั่งตรงข้าม ไม่ทราบว่าเขาย้ายบันไดเลื่อนตัวแรกตามไปด้วยหรือไม่ ปัจจุบันอาคารห้างสรรพสินค้าไทยไดมารูถูกทุบทิ้งไปนานหลายปีแล้ว
“ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม / สำนักพิมพ์สารคดี”