|
Advertisement
ของขวัญวันคริสต์มาส ...........
.....สายลมผสมความหนาวเหน็บของเดือนธันวา.. ไม่อาจย่างกรายผ่านปราการปกป้องความอบอุ่นที่เรียกว่า "บ้าน" เข้าไปได้ สองชีวิตที่อยู่ภายในแบ่งปันความอบอุ่นที่ดูเหมือนจะมีเท่าไหร่ก็ไม่พอ สำหรับฤดูหนาวเช่นนี้.........
เด็กหญิงอายุราว 7 ขวบผมสีบลอนด์ถักเป็นเปียสองข้าง นั่งซุกอยู่ที่ตักของชายชรา เปลือกตาค่อยๆเลื่อนลงมาปิด ตาสีฟ้าใสทีละนิด แต่เจ้าตัวก็พยายามฝืนให้พ้นจากสภาพสัปหงกนั้น ชายชราเฝ้าดูการกระทำของหลานสาวอย่างระอาใจ
ต่างฝ่ายต่างรอเวลา... ต่างคนต่างจุดประสงค์...
ความอดทนคงจะแปรผันตามประสบการณ์ชีวิต เด็กหญิงเป็นฝ่ายเริ่มต้นบทสนทนาที่แสนจะอึดอัดขึ้นมาก่อน
"คุณตาไปนอนก่อนเถอะค่ะ ลูซี่รออยู่คนเดียวได้"
"ดึกป่านนี้แล้ว นอนกันดีกว่านะลูซี่"
"หนูไม่นอน หนูยังไม่ง่วงนี่หน่า" เด็กสาวสะบัดตัวอย่างไม่พอใจ "ลูซี่โตแล้วนะ"
เธอโตแล้ว... เธอโตเกินกว่าจะเชื่อเรื่องงมงายอีกต่อไปแล้ว...
วันนี้ทั้งวันลูซี่ถกเถียงกับเพื่อนๆในชั้นเรียนเรื่องที่ว่าจะได้ของขวัญอะไรจากซานตาคลอสในปีนี้ มิก้า - เพื่อนสนิทของเธอเล่าให้ฟังว่า อาทิตย์ที่ผ่านมาเธอทำตัวเป็นเด็กดี ช่วยแม่ทำงานบ้าน เพราะหวังว่าซานต้าจะไม่ลืมแวะบ้านเธอระหว่างตระเวณแจกของขวัญ
ซานตาคลอสจะให้ของขวัญวันคริสต์มาสกับเด็กดีเท่านั้น เด็กๆจะต้องแขวนถุงเท้าไว้ที่ปลายเตียงแล้วรีบเข้านอน ตกกลางคืนซานต้าจะขี่กวางเรนเดียร์บินตระเวณหาบ้านที่มีเด็กดีในรายชื่อ แล้วลงมาทางปล่องไฟ เอาของขวัญใส่ถุงเท้า (แต่ส่วนใหญ่จะวางไว้ข้างต้นคริสต์มาส)
ถ้าเป็นวันนี้ของปีที่แล้ว ลูซี่คงพูดอวดให้มิก้าฟังเหมือนกันว่าเธอนวดหลังให้คุณตาทุกวันไม่มีขาด ลูซี่ก็เหมือนกับเด็กทั่วๆไป เธอตั้งหน้าตั้งตาคอยวันนี้ของปี - จนกระทั่งวันนี้เมื่อปีที่แล้ว...
ลูซี่ทำหน้าเศร้า - มิก้าไม่รู้หรอกว่า ซานตาคลอสไม่มีจริง
เมื่อความง่วงรุมเร้าเข้ามากๆ ความอดทนของลูซี่ก็เริ่มหมดไป เธอทำตัวงอแงใส่คุณตา และไล่ให้เขาไปให้พ้นๆ - ก็คุณตาไม่ใช่เหรอ ที่หลอกเธอมาตลอดว่าซานตาคลอสมีอยู่จริง ทั้งๆที่เขาเองนั่นแหละที่เอาของขวัญมาวางไว้
โลกแห่งความจริงเริ่มเด่นชัดขึ้น ในขณะที่โลกแห่งจินตนาการกลับเบาบางลง...
"ซานต้าไม่มีอยู่จริงใช่ไหมคะ คุณตาหลอกหนู"
"เอาอะไรมาพูดน่ะลูซี่ ปีที่แล้วซานต้าก็ไม่ลืมให้ของขวัญหลานไม่ใช่หรือ?" คุณตาเริ่มเข้าใจเหตุผลที่วันนี้ลูซี่ทำตัวดื้อแล้ว
"หนูปวดฉี่ตอนกลางคืนเลยเห็นพอดี คนเอาของขวัญมาให้ไม่ใช่ซานต้าสักหน่อย - คุณตานั่นแหละ" ความปวดร้าวที่โลกแห่งจินตนาการถูกแย่งชิงไป ส่งผลให้น้ำตาเริ่มคลอที่สองเบ้า
ไม่มีคำพูดอื่นใดออกจากปากของชายชรา
หลังจากหลอกล่อให้เด็กสาวนอนหลับจนสำเร็จ เขาก็นั่งถอนหายใจอยู่ตามลำพังบนเก้าอี้หน้าเตาผิง คงอีกไม่นานแล้วที่เค้าจะปิดบังเรื่องซานตาคลอสจากลูซี่ได้ - เธอกำลังโตพ้นอ้อมอกเขาแล้ว ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะปั้นเรื่องโกหกเธออีกต่อไป
เธอโตแล้ว... เธอโตเกินกว่าจะเชื่อเรื่องงมงายอีกต่อไปแล้ว...
เขาหยิบเสื้อคลุมสีแดงสดขึ้นมาสวม เปิดดูถุงใส่ของขวัญแล้วถอนหายใจ ปีนี้มีเด็กที่เชื่อเรื่องซานตาคลอสน้อยลงจนน่าใจหาย ของขวัญที่เคยมีเต็มจนล้นถุงกลับเหลือเพียงครึ่งเดียว
เขาก้าวลงไปในลากเลื่อนกวางเรนเดียร์และลูบหัวพวกมันอย่างรักใคร่
แล้วรถเลื่อนก็ทะยานหายไปท่ามกลางดวงดาวสกาวฟ้า...
................................................."เมอร์รี่ คริสต์มาส" น้อง ม่อนน้อย...
วันที่ 10 ธ.ค. 2551
Advertisement
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,139 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,144 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,135 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,136 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,137 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,141 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,143 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,162 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,145 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡ 
เปิดอ่าน 13,718 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 10,649 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 40,326 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 8,734 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 14,247 ครั้ง |
|
|
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
