สมัยก่อนตอนเรียนเมื่อยังเด็ก ตัวเล็กๆซุกซนตามประสา
เริ่มหัดอ่านหัดเขียนเรียน ก กา ต่อๆมาเลื่อนชั้นตามขั้นตอน
พอเรียนจบชั้นประถมก็เรียนต่อ เรียนชั้น ม. 3 ปีที่ครูสอน
เริ่มรู้จักขวานขวายเริ่มเร่าร้อน เริ่มอาวรณ์เริ่มสับสนหนทางไป
เป็นวัยรุ่นวุ่นใจใครก็รู้ เริ่มเข้าสู่จุดเปลี่ยนใจหวิวไหว
เรียนเป็นครูเรียนเป็นหมอหรืออย่างไร เรียนๆไปยิ่งสับสนวกวนใจ
โชคดีที่มีครูท่านชี้แนะ ห้ามข้องแวะกับความรักที่ใหนๆ
ตั้งเป้าหมายปลายทางที่จะไป แล้วใส่ใจศึกษาวิชาการ
มีปัญหาให้รีบถามหาคำตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านผสมผสาน
แล้วฝึกทำปฏิบัติจนชำนาญ จะเบิกบานเมื่อเข้าสอบตอบได้จริง