ขนมโดนัทซึ่งเป็นขนมพื้นเมืองของเนเธอร์แลนด์นั้น เดิมไม่มีรูตรงกลาง แต่เป็นแป้งทอดมีรสหวาน บางครั้งโรยน้ำตาลด้วย มีชื่อภาษาดัตช์ที่แปลเป็นไทยได้ว่า ขนมน้ำมัน (oil cake) ชาวยุโรปที่อพยพไปสหรัฐอเมริกาในต้นศตวรรษที่ ๑๗ ได้นำขนมประเภทนี้ไปด้วย เนื่องจากขนมนี้มีรูปร่างกลมเล็กเท่าลูกวอลนัท ชาวนิวอิงแลนด์จึงเรียกขนมนี้ใหม่ว่า โดนัท (โด แปลว่า ก้อนแป้ง) ทั้ง ๆ ที่ขนมนี้ไม่มีถั่วเป็นส่วนประกอบเลย
รูตรงกลางโดนัทเพิ่งถือกำเนิดขึ้นในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ ๑๙ เมื่อนายแฮนสัน เกรกอรี กัปตันเรือชาวเมืองรอคพอท รัฐเมนเจาะรูแป้งโดนัทที่มารดากำลังจะทอด เพราะคิดว่าการขยายพื้นผิวหน้าของขนมจะทำให้ทอดได้ง่ายขึ้น และแต่เดิมนั้น ตรงกลางของโดนัทมักจะแฉะ สุกไม่ทั่ว เมืองรอคพอทภาคภูมิใจในรูโดนัทมาก ถึงกับสร้างป้ายทองแดงจารึกเหตุการณ์ประวัติศาสตร์นี้ เหตุการณ์นี้สอนให้รู้ว่า ในสหรัฐอเมริกา คนเราอาจมีชื่อเสียงได้โดยไม่ต้องคิดอะไรใหม่ ๆ เลย
“ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม / สำนักพิมพ์สารคดี”
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
