"อันธรรมเนียมไทยแท้แต่โบราณ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ" พจนานุกรมฉบับราชบัฯฑิตยสถาน พุทธศักราช 2542 ได้ให้ความหมายของคำว่า "เลี้ยงดูปูเสื่อ" ว่า ต้อนรับเลี้ยงดูด้วยอาหารการกินอย่างดี
สมัยก่อน บ้านเรือนทั่วไปไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ ชุดรับแขก โต๊ะกินข้าว หรือเตียงนอน เมื่อรับแขกกินข้าวหรือนอนหลับก็ต้องปูเสื่อก่อนทุกครั้งเพื่อรองนั่งหรือรองนอน เสื่อจึงเป็นอุปกรณ์สารพัดประโยชน์ใช้งานได้หลายอย่าง
อาการกุลีกุจอปูเสื่อต้อนรับแขกเป็นการแสดงน้ำใจและเต็มใจของเจ้าของบ้าน ยกขันน้ำ กาน้ำชา บุหรี่ เชี่ยนหมากมารับแขกและตั้งสำรับอาหารการกินเลี้ยงดูแขกอย่างเต็มที่หากไปบ้านไหนเจ้าของบ้านนิ่งเฉย ปล่อยให้นั่งกับพื้นกระดานโล่งๆ แสดงว่า เจ้าของบ้านไม่เต็มใจจะต้อนรับแขกและเป็นการไล่แขกกลายๆ
ที่มา วารสารผลิใบ