|
Advertisement
ณ วัดร้างกลางทางระหว่างมณฑล มีพระจีนผู้พี่และผู้น้องบำเพ็ญตบะอยู่...
ผู้พี่นั้นใจดีมีเมตตา ส่วนผู้น้องซึ่งมีตาซ้ายบอดสนิทเหลือตาขวาข้างเดียว เป็นผู้ชอบแสดงตนว่ามีภูมิธรรมสูง...ชอบลองภูมิเอาชนะผู้อื่นอยู่เป็นนิจ โดยเฉพาะอาคันตุกะผู้มาเยือน ถ้าประสงค์จะขอค้างแรมที่วัดนี้ จำต้องผ่านด่านทดสอบปริศนาธรรมกับพระผู้น้องท่านนี้เสียก่อน...
และแล้ว วันหนึ่งมีบัณฑิตหนุ่มได้เดินทางผ่านมาใกล้ค่ำจึงเข้าพบพระผู้พี่เพื่อขอ ค้างแรม...เมื่อทราบกฎกติกามารยาทตามเงื่อนไขที่กล่าวมาแล้ว ก็นึกยิ้มย่องในใจว่าภูมิปัญญาระดับเราต้องชนะการประลองแน่ เพราะเราก็ฉลาดพอตัว...! จึงรีบเดินไปพบพระผู้น้องทันที...!
เมื่อทั้งสองประจันหน้ากันเหมือนดั่งจอมยุทธผู้กล้า ต่างสอดส่ายสายตาจับจ้องซึ่งกันและกัน...บัณฑิตหนุ่มคิดในใจว่า...(ศึกครั้ง นี้ใหญ่หลวงนัก...หากแพ้เราคงจะเสียชื่อเสียงเป็นที่น่าอับอาย...ฉะนั้น การชิงลงมือก่อนย่อมได้เปรียบ!...)
และแล้วบัณฑิตหนุ่มจึงเปิดฉากก่อนเริ่มบรรเลงเพลงยุทธสื่อความหมายแทนใจทันที...พร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก...
บัณฑิตหนุ่ม : ...(ยกแขนขวาแล้ว "ชูนิ้วชี้" ขึ้น...หมายถึง 1 คือพระพุทธ !)
พระผู้น้อง : ...(ยืนจ้องหน้า...แล้ว ชูขึ้น 2 นิ้ว !!...)
บัณฑิตหนุ่ม : ...(รู้สึกไม่มั่นใจ...แต่ก็ยังไม่ถอย...พร้อมกับชูขึ้น 3 นิ้ว!!!)
พระผู้น้อง : ...(สายตาจ้องเขม็ง...กลั้นหายใจ...แล้วยกมือขวาขึ้นกำแน่น!)
...และแล้ว...บัณฑิตหนุ่มก็รู้สึกตะลึงกับการพ่ายแพ้อย่างหมดรูป รีบวิ่งกลับไปด้วยความอับอายในภูมิปัญญาของตนเอง..เมื่อพบพระผู้พี่จึง บอกกล่าวอำลา พร้อมกับยกย่องภูมิธรรมพระผู้น้องว่า...
บัณฑิตหนุ่ม : ..."เราทะนงตัวเกินไป...ชู 1 นิ้ว...หมายถึงพระพุทธ!...เขาก็ แน่ชูกลับมา 2 นิ้ว...หมายถึงมีพระพุทธ ก็ต้องมีพระธรรม!! เราชู 3 นิ้ว...หมายถึง มีพระพุทธพระธรรม ก็ต้องมีพระสงฆ์!!!...เขายกมือขึ้นกำแน่น...เราเพิ่งรู้เดี๋ยวนั้นเองว่า... พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ รวมกันเป็นหนึ่งเดียว!...เราขอยอมแพ้...ผู้น้อยขออำลา...
หลังจากบัณฑิตหนุ่มเดินลับสายตาไปแล้ว...ก็มีเสียงตะโกนขึ้นมา...
"มันอยู่ไหนๆ...!?"
พระผู้พี่ : ..."ร้องเรียกทำไม...เขาไปแล้ว...เจ้าชนะเขาคงสะใจล่ะซี!...วิ่งมาหอบเชียว!?"
พระผู้น้อง : ..."ชนะกับผีอะไรล่ะ...!...ยั้วะถึงขีดสุดแล้ว...จะมาชกหน้ามันนี่แหล่ะ!"
พระผู้พี่: ..."อ้าว..มันยังไงกันล่ะนี่...?!"
พระผู้น้อง : ..."ท่านพี่...ลองคิดดูสิ!...ฉันไม่เคยรู้จักมันเลย..อยู่ดีๆมันก็มายืนยิ้มเยาะชู 1 นิ้ว...ล้อเลียนว่าฉันมีตาเดียว...! ฉันอุตส่าห์ข่มใจนิดนึง...แถม ชู 2 นิ้ว...ว่าเขาโชคดีที่มีครบ 2 ตา!!! มันยังดันทะลึ่ง ชูกลับมา 3 นิ้ว... หาว่าฉันกับมันรวมกันแล้วมีแค่ 3 ตา...!!!...ฉันงี้สุดทนชูกำปั้นขึ้นมา...มันก็ตกใจวิ่งหนี...ฉันก็รีบตามมา เนี่ย...โอย...เหนื่อย!"
พระผู้พี่: "...!?!..." ...(ส่ายหัว...)..."โอ..อมิตตาพุทธ...เวรกรรมๆ (ปัญญาสูงทั้งคู่!!).."
คิดอย่างไร...ท่านผู้อ่าน
|
|
|
|
วันที่ 25 ก.ย. 2551
Advertisement
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,147 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,152 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,660 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,151 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,148 ครั้ง |
เปิดอ่าน 7,145 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,161 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,143 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,150 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,142 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,139 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,395 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡ 
เปิดอ่าน 3,979 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 13,466 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 12,114 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 17,498 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 36,321 ครั้ง |
|
|
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
