|
Advertisement
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
บางครั้งสัตว์ยังทำให้หัวใจเรา
อบอุ่นได้ดีกว่าคนเสียอีก
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ผู้หญิงทุกคนอยากได้รับดอกไม้กันทั้งนั้น
โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ใช่โอกาสพิเศษ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ยากล่อมประสาทที่ดีที่สุด คือ
สติสัมปชัญญะนั่นเอง
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การได้นอนอยู่บนหญ้าเขียว
ไม่ว่าจะอยู่ในทุ่งแห่งใด
ก็ให้ความรู้สึกที่ดีได้ทั้งนั้น
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การฟังเพลงเบาๆในยามที่เราเศร้าโศกนั้น
ช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจให้เบาบางลงไปได้อย่างมากมาย
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
คุณหาเงินได้มากขึ้นได้
แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไซร้
เราจะหวนให้คิดถึงท่านเจียนตายยามเมื่อท่านจากไป
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ฉันรักพี่ชายของฉัน
เพราะเขามักจะอยู่เคียงข้างฉันเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป
มันอาจจะกลายเป็นการทำร้อยลูกท้างออ้ม
ฉันได้เรียนรู้ว่า...การได้รักและถูกรัก
เป็นความรื่นรมย์อันยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
คุณอาจรักใครบางคน
ทั้งๆที่ไม่ได้ชอบเขามากมายก็ได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เจ็บปอดยิ่งไปกว่าความเกลียดชัง
นั่นคือความเมินเฉย
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
แม้ฉันจะต้องเจ็บปวด
แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อย่างเจ็บปวดเสมอไป
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ความเอื้ออาทรนั้นสำคัญกว่า
ความเพียบพร้อมบริบูรณ์เสียอีก
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น
สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การคาดเดานั้นมักจะเลิศหรู
กว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ฉันไม่อาจคาดหวังผู้อื่น
ให้แก้ปัญหาของฉันได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามา
คุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ
หรือใช้มันเป็นพลังทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นก็ได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้
แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
หากต้องการคำตอบที่ดี
ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ระดับความมั่นใจในตัวเองของคนคนหนึ่ง
จะเป็นตัวเองของระดับความสำเร็จของเขาด้วย
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
อาจจะมีใครที่รักคุณอย่างจริงจังอยู่ก็ได้
เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกให้คุณรู้ได้อย่างไร
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ในที่สุดแล้วผู้รับจะเป็นผู้แพ้
และผู้ให้นั่นแหละคือผู้ชนะ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การเรียนรู้ที่จะให้อภัยนั้น
ต้องการการฝึกฝน
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
คนเราไม่อาจเป็นวีรบุรุษได้
โดยไม่รู้จักการลงมือทำ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
เคล็ดลับของการเติบโตอย่างสง่าผ่าเผยคือ
อย่าหมดความกระตือรือร้นที่จะพบพาผู้คนและสถานที่ใหม่ๆ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การซื่อสัตย์ต่อสิ่งเล็กน้อย
ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
สิ่งดีๆนั้น
มักจะเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การจากเพื่อนที่ใกล้ชิดที่สุดนั้น
เป็นเรื่องยากกว่าที่ฉันเคยคิดเอาไว้มาก
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การเยียวยารักษามิตรภาพที่บอบช้ำนั้น
ทำเมื่อไหร่ก็ไม่สาย
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
สิ่งที่จะทำให้เสียเพื่อนได้ดีที่สุดคือ
การให้เพื่อนยืมเงิน
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
ชีวิตจะเติมเต็มไม่ได้
หากปราศจากเพื่อน
ฉันได้เรียนรู้ว่า...
การที่จะรู้ค่าอะไรสักอย่างนั้น
คุณจะต้องขาดมันไปสักพักก่อน
วันที่ 27 ธ.ค. 2552
Advertisement
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,140 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,140 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,386 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,148 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,173 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,139 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,169 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,144 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,142 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,141 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,141 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,144 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,242 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡ 
เปิดอ่าน 10,521 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 11,596 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 17,989 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 16,250 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 12,443 ครั้ง |
|
|
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
