อุทยานมีสีเขียวน่าเที่ยวนัก
ด้วยทุกคนร่วมอนุรักษ์ให้สดสวย
นักท่องเที่ยวไม่ว่าจนหรือรวย
ทุกคนช่วยดูแลและพัฒนา
น้ำจึงใสสะอาดปราศมลพิษ
หลายชีวิตต้องการฝันใฝ่หา
เมื่อน้ำใสทรายขาวย่อมตามมา
ร่วมรักษาสิ่งแวดล้อมน้อมสดุดีฯ
(บัวกันต์ วิลามาศ-ประพันธ์)
ข้าพเจ้ามีความภูมิใจในธรรมชาติแห่งประเทศไทยเป็นอย่างมาก อุทยานต่าง ๆ ที่มีในประเทศไทย แม้ว่าข้าพเจ้าจะไม่เคยไปเที่ยว แต่ข้อมูลข่าวสารแห่งอุทยานได้ส่งกลิ่นไอมายังข้าพเจ้าโดยผ่านทางสื่อมวลชน หนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ ข้าพเจ้าได้รับรู้ในสรรพสิ่งที่มีในอุทยานล้วนหลากหลายแห่งความเป็นไปในปัจจุบัน
ข้าพเจ้ามีความใฝ่ฝันอย่างสูงส่งว่า สักวันอุทยานต่าง ๆแห่งประเทศไทยเหล่านั้น ข้าพเจ้าคงจะมีส่วนได้มายล เพื่อนำเอาสิ่งที่ดีที่มีอยู่นั้นเข้าสู่ห้วงแห่งจิตสำนึกของนักอนุรักษ์ให้เป็นรูปธรรมอันยั่งยืนสืบไป
เมื่อไรอุทยานจึงจะเขียว สิ่งเหล่านี้แม้ว่าข้าพเจ้าจะยังไปไม่ถึงที่ซึ่งแห่งอุทยาน แต่ข้าพเจ้าก็มีความเชื่อมั่นว่า อุทยานแห่งประเทศไทยกว่าร้อยแห่งนั้น มีความเขียวขจีอยู่มากพอสมควร เพียงแต่ทำอย่างไรเราจะทำให้ความเขียวขจีนั้นเพิ่มขึ้นด้วยความร่วมมือร่วมใจของทุกคนบนผืนแผ่นดินนี้ ทุกคนมีส่วนร่วม นักท่องเที่ยวทุกคนมีส่วนช่วยเหลือ การท่องเที่ยวเชิงนิเวศเป็นแนวทางหนึ่งที่จะทำให้ความใฝ่ฝันนั้นบังเกิดความจริงขึ้นมา น้ำใสเกิดขึ้นต่อเนื่องจากความเขียวขจีแห่งผืนดิน ตราบใดที่ผืนแผ่นดินของเรา ยังไม่มีความเขียวขจีแห่งพรรณแมกไม้ ย่อมไร้ความสวยใสแห่งสายน้ำฉันนั้น สิ่งต่าง ๆที่เกิดขึ้นบนผืนดิน ย่อมส่งผลมาสู่สายน้ำอย่างหลีกเลี่ยงมิได้ ใครกันเล่าจะเป็นผู้เสกมนตร์ขลังเหล่านี้ให้เกิดขึ้น คำตอบก็คงหนีไม่พ้นคน ในเมื่อคนเป็นตัวจักรสำคัญในการที่จะเป็นผู้ดลบันดาลให้ความสวยงามแห่งผืนดินและสายน้ำเกิดขึ้นอย่างยั่งยืน แนวทางที่สามารถบ่งบอกว่าเป็นไปได้ก็คือทุกคนต้องมีจิตสำนึกร่วมกัน ย้ำว่าต้องมีจิตสำนึกที่เกิดขึ้นบนวิญญาณ จิตสำนึกแห่งการเป็นนักอนุรักษ์และพัฒนาไปพร้อม ๆกัน ทุกคนมีหน้าที่ในสิ่งเหล่านี้ด้วยกันทุกคนทั้งสิ้น ความเป็นไปบนผืนแผ่นดินนี้ คนเท่านั้นที่กำหนด คนเท่านั้นที่กำหนดทุกสิ่งทุกอย่างบนผืนแผ่นดินนี้ เพราะ ”คน คือผู้กำหนดอนาคตของแผ่นดิน”
ระบบเชิงนิเวศที่สืบเนื่องจากผืนดินแห่งที่สูงจากสายน้ำ เชื่อมโยงต่อเนื่องลงมาสู่สายน้ำ แล้วต่อข้ามไปสู่หาดทราย ความต่อเนื่องแห่งสายใยนี้มีผลต่อกันอย่างมาก ตราบใดที่น้ำยังไม่มีความใสสะอาด หาดทรายอันเป็นที่รองรับสายน้ำย่อมหมองคล้ำไปตราบนั้น เช่นกัน
ทำอย่างไร ? เช่นเดิมการเริ่มต้นแห่งหนทางที่จะนำไปสู่ความสำเร็จในสิ่งที่เราปรารถนา มันย่อมมีความจำเป็นอย่างมากที่จะต้องเริ่มต้นที่ตัวคนเป็นอันดับแรก คนเท่านั้นที่สร้างโลกคนเท่านั้นที่สร้างแผ่นดิน คนเท่านั้นที่สร้างผืนน้ำให้สวยใส คนเท่านั้นที่เจียรใยทรายให้ขาวงาม ธรรมชาติเป็นเพียงตัวแปรเท่านั้นสิ่งอำนวยความสะดวกบนผืนดิน ต้องมีการควบคุมขบวนการเลื่อนไหลให้เป็นระบบที่ชัดเจนและถูกตามหลักแห่งสุขอนามัย ห้องน้ำ-ห้อสุขา ร้านอาหารบ้านพัก รวมทั้งมลพิษ มลภาวะตลอดจนสิ่งต่าง ๆ บนผืนดินที่คนเป็นผู้สร้างขึ้นสร้างขึ้น ต้องมีการควบคุมที่เป็นระบบภายใต้หลักแห่งสุขภาพที่สมบูรณ์แบบผู้อยู่บนแผ่นดิน ผู้อาศัยบนผืนโลก หรือผู้ท่องเที่ยวต้องมีจิตสำนึกแห่งการรักษาสภาพที่มีอยู่ให้อยู่คงที่ คงทนตามควรแก่แห่งการก่อเกิดขึ้นมาของธรรมชาตินั้น ๆ อย่างเคร่งครัดและถือปฏิบัติเป็นกิจวัตรที่ต่อเนื่อง
ผู้ดูแลอุทยาน ผู้มีหน้าที่ หน่วยงานที่รับผิดชอบ ผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคน ต้องมีมาตรการในการอนุรักษ์ มาตรการในการรักษา ที่เป็นรูปธรรม สามารถนำเอามาตรการที่กำหนดขึ้น ไปสู่การปฏิบัติที่ทำให้เกิดผลทางบวกได้อย่างหลากหลายและต่อเนื่อง
เนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษาครบ 82 พรรษา รอบ เพื่อน้อมเกล้าถวายความจงรักภักดี และแสดงความสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เราคนไทยที่อาศัยใต้ร่มพระบารมี มีชีวิตที่สงบสุขบนผืนแผ่นดินไทย ควรร่วมกันน้อมถวายในสิ่งที่ดีงามเป็นของขวัญให้กับแผ่นดิน
ข้าพเจ้าในฐานะคนไทยคนหนึ่ง ที่อาศัยบนผืนแผ่นดินแห่งสันติธรรมสันติสุขนี้
ขอเขียนบทกลอนเพื่อน้อมเกล้าถวายแด่พ่อของแผ่นดิน ผ่านทางโครงการอุทยานเขียว น้ำใส ทรายขาว ดังนี้
วาระครบแปดสิบสองพรรษาพระพ่อนี้
ข้าฯไทยพลีร่วมใจน้อมฯถวาย
จะร่วมกันอนุรักษ์อุทยานอันมากมาย
ให้เขียวใสเป็นเพชรงามยามได้ยิน
ร่วมรักษาในสิ่งดีที่มีอยู่
เพื่อฟื้นฟูผืนป่าพาถวิล
นำความเขียวขจีสู่ผืนดิน
ไม่สูญสิ้นพรรณแมกไม้ไว้ดอมดม
ร่วมกันฟอกน้ำให้งามใส
ไร้กลิ่นไอมลพิษสนิทสนม
มีน้ำสวยงามตาน่าเชยชม
ร่วมไขปมแห่งสายน้ำให้งามตา
ทรายขาวงามยามมองต้องชื่นจิต
สร้างชีวิตสดใสใจหรรษา
นักท่องเที่ยวทั่วโลกต้องการมา
สร้างคุณค่าอนุรักษ์ให้เขาชม
วาระครบแปดสิบสองพรรษาพระพ่อเจ้า
ขอน้อมเกล้าถวายเฉลิมฉลอง
ถวายแด่พระพ่อแผ่นดินทอง
โลกแซ่ซร้องพระองค์นี้ศรีแผ่นดิน ฯ
(บัวกันต์ วิลามาศ-ประพันธ์)