Advertisement
|
|
เราไม่ควรจะล้างโคลนด้วยน้ำครำ ไม่ควรจะล้างไฟด้วยไฟที่ร้อนแรงกว่า
มนุษย์ทั่วไปนั้น มักติดอยู่ในวังวนของความคับแค้น เมื่อตนถูกคนอื่นกระทำ ก็ผูกใจเจ็บอยู่ว่า วันหนึ่งตนจะเป็นฝ่ายได้กระทำคืนบ้าง และก็เฝ้ารอโอกาสเช่นนั้น เมื่อสบโอกาสเข้า จึงพยายามจะแก้แค้น และด้วยวิธีคิดเช่นนี้ จึงไม่สามารถยกตนให้ลอยพ้นจากความคับแค้นและวัฏจักรของกฎแห่งกรรมไปได้ ส่วนผู้มีการศึกษาธรรมะมาเป็นอย่างดีแล้วนั้น จะปฏิบัติตรงกันข้ามทีเดียว เขาจะมองเห็นว่า เมื่อใครก็ตาม ทำร้ายเรา นั่นก็เพราะเขายังไม่รู้ และหากเรารู้แล้ว เราก็ควรลอยตัวให้อยู่เหนือความคับแค้น มองดูผู้ที่ทำร้ายเรานั้นเป็นดั่งสัตวโลก ผู้ยังจมอยู่ในทะเลแห่งความเขลา คอยแต่จะหาวิธีเปิดดวงตาให้เขาได้เห็นแสงแห่งธรรม และเปลี่ยนความคับแค้นนั้นเป็นความเมตตา มีแต่การยกตนให้สูงเหนือความอาฆาตพยาบาทนี้เท่านั้น วัฏจักรแห่งความแค้นและกฎแห่งกรรมจึงจะสิ้นสุดลง
แม่ของเรานั้น แม้ไม่ได้เลี้ยงเรามา แต่อย่างน้อยที่สุด ก็ให้ชีวิตเรามา จริงอยู่คุณอาจไม่รักท่านในฐานะที่ท่านเป็นแม่ แต่คุณก็ควรรักท่าน หรือดีต่อท่านในฐานะที่ท่านเป็นผู้ให้ชีวิตดีกว่า
บรรดาสิ่งที่มีคุณค่าสูงสุดในชีวิตของเรานั้น ไม่มีอะไรจะยิ่งไปกว่า “ชีวิต” คือ ร่างกายและลมหายใจนี้เป็นไม่มีอีกแล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งเขาให้สิ่งนี้แก่คุณมา ทำให้คุณได้อัตภาพมาเกิดเป็นมนุษย์ซึ่งนับเป็นสัตว์โลกผู้มีวิวัฒนาการสูงที่สุดแล้ว
ชีวิตก็ดี ความเป็นมนุษย์ก็ดี ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ เลย แต่คุณก็ได้สองสิ่งนี้มาแล้ว ผู้หญิงซึ่งคุณสมมุติเรียกว่าแม่ (ที่คุณไม่รัก) นั่นเอง เขาให้สิ่งนี้แก่คุณมา
ในฐานะของแม่เขาอาจบกพร่อง แต่ในฐานะของผู้ให้ชีวิตและความเป็นมนุษย์ เขาอาจทำได้สมบูรณ์ทีเดียว
เหตุผลเพียงแค่นี้ ก็เพียงพอแล้ว ที่คุณจะหันกลับไปมองแม่ของคุณด้วยวิธีคิดใหม่ และด้วยการปฏิสัมพันธ์ที่เปี่ยมด้วยความกตัญญูรู้คุณ และโปรดอย่าลืมว่า ในวันหนึ่งข้างหน้าคุณก็อาจจะต้องเป็นแม่คนด้วยเหมือนกัน หากคุณไม่ฝึกเป็นลูกผู้มีใจสูงเสียแต่ในตอนนี้ ครั้นถึงเวลาที่คุณเป็นแม่ขึ้นมาบ้าง ถึงวันนั้น คุณอาจจะรู้ว่า การเป็นแม่ ไม่ง่ายเลย, ไม่ง่ายเลยจริงๆ
ขอบคุณบทความจาก ธรรมะคิดส์
|
เพลง น้ำตาแม่
ศิลปิน เคียส
หยาดเหงื่อท่วมตัว ท่วมหัว โทรมกาย
เหงื่อที่รินไหล คือแรงงาน ที่ทน ทำกิน
ส่งเจ้าเล่าเรียน ให้พากเพียร ให้ทุกๆสิ่ง
ถึงตัวจะกิน ไม่ค่อยอิ่ม ก็ขอให้ลูก สบาย
ทนหาบของขาย เหงื่อท่วมกายไม่เคยจะท้อ
ถึงแดดจะเผา จะร้อนเพียงใด ไม่เคยจะล้า
เก็บเงินค่าเทอม ส่งเจ้าเรียนให้มีการศึกษา
ค่าน้ำประปา รวมทั้งค่าไฟ ใกล้มาสิ้นเดือน
ช่างโชคร้ายลูกชาย ทำตัวแหลกเหลว
คบเพื่อนเลว มั่วสุม เสพของมึนเมา
สูบกัญชา ดมทั้งกาว ทั้งกินเหล้า
ทุรนทุราย ใจแทบขาด เมื่อครั้งลงแดง
หมดความหวัง หมดพลังที่จะขวนขวาย
กอดลูกชาย น้ำตาไหลโรยแรงอ่อนล้า
แทบสิ้นตัว สิ้นกำลังหมดความแข็งแกร่ง
แม่สิ้นแรง เมื่อเจ้าสิ้นลม ล้มไปต่อหน้า
เจ้าจากไปแล้วใครเล่าใคร จะอยู่กับแม่
ดั่งฝนหล่นพรำ น้ำตาแม่ไหล...แทบ เป็น สาย เลือด
|
วันที่ 29 พ.ย. 2552
Advertisement
เปิดอ่าน 7,137 ครั้ง เปิดอ่าน 7,144 ครั้ง เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง เปิดอ่าน 7,152 ครั้ง เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง เปิดอ่าน 7,136 ครั้ง เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง เปิดอ่าน 7,139 ครั้ง เปิดอ่าน 7,148 ครั้ง เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง เปิดอ่าน 7,136 ครั้ง เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง เปิดอ่าน 7,159 ครั้ง
|
เปิดอ่าน 7,145 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,164 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,150 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,137 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,142 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,145 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡
เปิดอ่าน 15,801 ครั้ง |
เปิดอ่าน 23,635 ครั้ง |
เปิดอ่าน 12,960 ครั้ง |
เปิดอ่าน 13,506 ครั้ง |
เปิดอ่าน 11,286 ครั้ง |
|
|