สูตรแห่งความสุข...ตำราชีวิตประจำวัน
พรรคพวกส่งจดหมายเวียนผ่านอีเมล์มาให้...บอกว่าเป็น “สูตรแห่งชีวิตประจำวัน”
ที่ควรจะส่งต่อไปให้คนที่เรารัก, ห่วงใยและต้องการให้เขาหรือเธอมีความสุขทั้งกายและใจ...
ทำนองเดียวกัน ที่ชาวชีวจิตมีความห่วงหาอาทรต่อกันอย่างไม่ลดละ เพื่อน ๆ
เรียกสูตรนี้ว่าเป็น Lifebook หรือเป็น “ตำราแห่งชีวิต” ซึ่งผมคิดว่าเหมาะเจาะกับเนื้อหา
และคำแนะนำที่น่าสนใจยิ่ง ทั้งง่ายและตรงไปตรงมา ใครจะทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ เป็นสิทธิ์
ส่วนบุคคล ไม่บังคับยัดเยียดกัน ไม่ต่อว่าต่อขานกัน แต่ถ้าหากมีความมุ่งมั่นที่จะทำอะไร
ให้กับชีวิตของตนเอง ก็ถือว่าเป็นเรื่องน่าส่งเสริมสนับสนุน สมควรที่จะให้กำลังใจแก่กัน
และกันอย่างยิ่ง
สูตรที่ว่านี้มีง่าย ๆ อย่างนี้
๑. ดื่มน้ำให้มาก
๒. กินอาหารมื้อเช้าเหมือนราชา รับประทานอาหารเที่ยงเหมือนเจ้าชาย และเมื่อถึงอาหารเย็น
ให้วาดภาพว่าตัวเองเป็นแค่ขอทาน (แปลว่ากินมื้อหนักที่สุดในตอนเช้า และกลาง ๆ ตอนเที่ยง
และตกเย็นแล้ว ทำตัวเป็นยาจก ไม่มีอะไรจะกิน...สุขภาพจะเป็นอย่างเทวดาทีเดียวเชียวแหละ)
๓. กินอาหารที่เติบโตบนต้นและบนดิน พยายามหลีกเลี่ยงอาหารที่ผลิตจากโรงงาน
๔. ใช้ชีวิตบนหลักการ ๓ E...นั่นคือ energy หรือพลังงาน, enthusiasm หรือกระตือตือร้น และ
empathy คือเอาใจเขามาใส่ใจเราให้มาก ๆ
๕. หาเวลาทำสมาธิหรือสวดมนต์เสมอ
๖. เล่นเกมสนุก ๆ เสียบ้าง, อย่าเครียดกันนักเลย
๗. อ่านหนังสือให้มากขึ้น...ตั้งเป้าว่าปีนี้จะอ่านมากกว่าปีที่ผ่านมา
๘. นั่งเงียบ ๆ อยู่กับตัวเองสักวันละ ๑๐ นาทีให้ได้
๙. นอนวันละ ๗ ชั่วโมง
๑๐. เดินสักวันละ ๑๐ ถึง ๓๐ นาที แล้วแต่จะสะดวก ไม่ต้องเครียดกับมัน วันไหนไม่ได้เดิน
ก็อย่าหงุดหงิดกับมัน
๑๑. ระหว่างเดิน อย่าลืมยิ้ม
นั่นเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวกับสุขภาพทางกายและใจ ที่ผสมปนเปกันได้เสมอ หากทำเป็นกิจวัตร
ประจำวันชีวิตก็จะแจ่มใส แต่อย่าทำให้ตัวเองเครียดด้วยการรู้สึกผิด ถ้าหากวันไหนทำไม่ได้ตามที่วาง
กำหนดเวลาของตนเอาไว้ วันนี้ทำไม่ได้ พรุ่งนี้ค่อยทำก็ได้ แต่การไม่เอาจริงเอาจังกับตัวเองเกินไป
ไม่ได้หมายถึงการผัดวันประกันพรุ่ง ซึ่งเป็นคนละเรื่องกันนะครับ