พ่อ ... ผู้ชายที่ผมเคยเกลียด
ข้อมูลจาก Forward mail
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก glitter.kapook.com
ผมกินข้าวพร้อมหน้ากับครอบครัว เป็นครอบครัวที่ใหญ่พอใช้
ผมเป็นเด็กที่สุดในบ้าน มีปู่ ย่า ป้า อา ญาติเยอะแยะ
ที่สำคัญ พ่อของผม โต๊ะกินข้าวตัวนั้น ผมยังจำได้ดีถึง
รูปทรงสี่เหลี่ยมที่ดูเทอะทะของมัน ... มันใหญ่และเลวร้ายมากสำหรับผม
"เพล้ง !" เสียงนี้สะท้อนไปถึงหัวใจของผม
"หนูไม่ได้ตั้งใจ" คำพูดนี้หลุดออกมาจากปากแบบอัตโนมัติ
ทุกคนพร้อมจะให้อภัยเสมอ ...
แค่เด็กอายุ 7 ขวบทำจานแตกไปหนึ่งใบ
"ไม่เป็นไรหรอก" ผมยิ้มออกที่ทุกคนพูดออกมาแบบนี้
แต่ ... ผมลืมไปหนึ่งคน
"เก็บเศษจานให้หมด แล้วไม่ต้องกินข้าว จนกว่าพ่อจะอนุญาต"
เสียงประกาศิตและเฉียบขาดเสมอ นี่คือ คำสั่งที่ผมต้องฟัง และปฏิบัติตามทุกครั้ง
ผมทำตามที่พ่อผมสั่งอย่างรวดเร็วเท่าที่เด็กในวัย 7 ขวบจะทำได้
นั่นคือ สิ่งที่ผมกลัวที่สุดในชีวิต เสียงที่ดังและกร้าวของพ่อ
คือ สิ่งที่บั่นทอน สุขภาพจิตของผม ให้หวาดผวาทุกครั้งที่พ่อเอ่ยเสียง
หรือ แม้แต่กระทั่ง ไอ ….
นั่นคือ จุดเริ่มต้นของความว่า "เกลียด"
ผมไม่รู้ตัวว่า เกลียดพ่อตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ที่รู้รู้ คือ ชายคนนี้
คือ คนที่ทำให้ผมหวาดผวาได้ตลอดเวลา
พ่อ คือ ชายคนเดียวที่ใช้กำลังกับผม
พ่อ คือ ชายคนเดียวที่ขู่ ตวาด และ ตะคอกผม
พ่อ คือ ชายคนเดียวที่พร้อมจะทำทุกอย่างได้เมื่อเห็นผมทำผิด
เกลียดพ่อ … คำนี้ผมท่องขึ้นใจ มาตั้งแต่ผมจำความได้
ผมไม่เคยมีปัญหาอะไรเลยซักครั้งที่ไปปรึกษาพ่อแม้กระทั่งเรื่องเรียนต่อ
ผมตัดสินใจเองทั้งหมด จนกระทั่งวันที่ผมได้เปลี่ยนแปลงความคิดว่า
ผู้ชายที่เป็น พ่อของผม คือ ผู้ชายที่รักผมมากที่สุดในโลก ได้มาถึง
แต่มันก็สายเกินกว่าที่ผมจะแก้ไข หรือ เกินกว่าที่ผมจะเอ่ยคำว่า รัก
ออกมาให้พ่อผมได้ยิน พ่อผมเสียชีวิตไปก่อน
อาจจะเป็นการเสียชีวิตของพ่อก็ได้ที่ทำให้ผมเปลี่ยนทัศนคติต่อพ่อ
พ่อผมเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในบรรดาพี่น้องสี่คน
สมัยเด็กๆ ย่าผมบอกว่า ที่บ้านฐานะไม่ค่อยดี
พ่อผมเป็นแรงงานที่ช่วยเหลือ ตั้งแต่เด็ก
นิสัยจริงจัง และ อารมณ์ร้อน
พ่อผมจากไปด้วยโรคลมปัจจุบัน
วินาทีแรกที่ผมรู้ว่าพ่อผมเสีย คือ เฉยต่อเหตุการณ์
ผมสงบจวบจนผมเห็นร่างกายอันเย็นเฉียบปราศจากวิญญาณของพ่อ
ความทรงจำในอดีตก็ค่อย ๆ ย้อนกลับมา
"เอ้า พ่อซื้อมาแล้ว รถไฟรางที่อยากได้"
"เก่ง .. นี่หว่า ได้ตั้งที่ 8 เลขตัวเดียวซะด้วย"
"เอาน่า … ไว้พ่อจะซื้อให้ใหม่ หมาตายไปเพราะมันแก่ตาย
อย่าร้องไห้ ลูกผู้ชายเค้าไม่เสียน้ำตากับเรื่องแค่นี้หรอก"
"แกอยากไปเที่ยวกับเพื่อน มีเงินหรือยัง"
"ปิดเทอม อยากไปไหนวะ เดี๋ยวไปกับพ่อ" ฯลฯ
อาจจะเป็นเพราะผมมีอคติกับพ่อ สิ่งเหล่านี้เลยไม่เคยอยู่ในสายตา
และ ความรู้สึกของผม อาจเป็นเพราะพ่อผมเป็นคนที่เข้มแข็ง
พ่อผมสู้ชีวิตมาตั้งแต่เล็ก การแสดงความรู้สึกเลยอาจจะแข็ง
หรือพ่ออาจจะทำให้ผมเห็นว่า ...
คนที่เป็นผู้ชายมันต้องจริงจังกับชีวิตเสมอ
ผมคิดได้แค่นี้ ความคิดทั้งหมดก็หยุดโดยฉับพลัน
น้ำตาของผม ที่ไม่เคยไหล แม้แต่จะถูกพ่อตี ก็ไหลออกมา
ความดีของพ่อ กลับเข้ามาสู่ความทรงจำของผมทุก ๆ อย่าง
อาจจะเป็นเพราะว่า เราไม่เคยเห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามีอยู่
ตราบจนกระทั่งเราเสียมันไป เหมือนอย่างที่เคยมีคนพูดไว้ก็ได้
สามปีแล้วที่ผมสูญเสียผู้ชายที่รักผมมากที่สุด ทุก ๆ ครั้งที่ผมนึกถึงเค้า
ผมมักจะมีน้ำตาให้กับความดีของเค้า
และน้ำตาให้กับความโง่ของตัวเองเสมอ
พ่อครับ... พ่อยังสถิตในหัวใจของผมเสมอ
"ผมรักพ่อครับ"
รวม กลอนวันพ่อ คำขวัญวันพ่อ การ์ดวันพ่อ เรียงความวันพ่อ บทความวันพ่อ กลอนในหลวง สำหรับ วันพ่อ 5 ธันวาคม วันพ่อแห่งชาติ
วันพ่อแห่งชาติ มอบให้พ่อเนื่องใน วันพ่อแห่งชาติ
แด่ทุกคนที่มี พ่อ …จากลูก(ผู้)ชายคนหนึ่ง
ข้อมูลจาก Forward mail
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก glitter.kapook.com
ใกล้ถึงวันพ่อแล้ว บทความนี้ ผมได้เขียน และผมมิได้ประสงค์สิ่งใด นอกจากให้ผู้ที่ได้อ่าน เรื่องราวนี้ เป็นอุทาหรณ์ เตือนใจ ทุกท่าน ที่พ่อยังอยู่ ไม่ได้จากเราไป พ่อ ซึ่งได้ชื่อว่า เป็นครูคนแรกพร้อมกันกับแม่ของเรา เราทำอะไรให้ท่านภูมิใจบ้างหรือยัง เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู่ จงตอบแทนท่าน ทำให้ท่านมีความสุขมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อท่านจากเราไปแล้ว โดยเรายังไม่ได้ทำอะไรให้ภูมิใจซักเท่าไหร่ ตัวเราเองก็มีแต่ ความเศร้าเสียใจ รู้สึกผิดที่ไม่ได้ตอบแทนท่าน อย่างดีที่สุด
แม้ตัวผมเอง ตอนนี้จะเริ่มทำใจกับการเสียคุณพ่อ ได้แล้ว แต่ ณ. เวลานี้ บางทีอยู่คนเดียว ก็คิดถึงพ่อ จนทำให้น้ำตาไหลออกมา ต้องหยิบอัลบั้มรูป ที่มีรูปพ่อ ออกมาดูทั้งน้ำตา เป็นผู้ชายก็จริง แต่ข้าพเจ้าก็อ่อนไหวจนกลั้นน้ำตาไม่อยู่เหมือนคนอ่อนแอ
เคยหรือไม่ เมากลับมาบ้าน ตอนเช้าตื่นมา พ่อลุกมาทำอาหารมื้อเช้าให้ทาน เคยหรือไม่ เราเคยทำผิด แต่พ่อก็ให้อภัยเสมอมา เคยหรือไม่ ที่ตะคอกใส่พ่อ แต่พ่อไม่เคยถือสา เคยหรือไม่ที่นินทาพ่อแต่พ่อไม่เคย โกรธเคือง
พ่อจะดีใจและภูมิใจทุกครั้งที่ เราได้มีโอกาสได้ทำกับข้าว ทำอาหารให้พ่อทาน สิ่งที่ท่านภูมิใจนอกจาก จบปริญญาได้ใบปริญญา ได้งานทำที่จะเลี้ยงดูตัวเองได้ต่อไปในภายหน้ายามพ่อไม่อยู่ คงไม่เพียงพอ พ่อจะสุขใจทุกครั้ง ยามเมื่อได้กลับไปหาท่าน ที่ต่างจังหวัด
ใครๆ ก็พูดได้ว่า "รักพ่อ" แต่ ได้ทำสิ่งที่ปากบอกว่ารัก ให้ท่านได้เต็มที่ ให้ท่านได้มีความสุข อย่างเต็มที่หรือไม่ ภาพของคนที่เรารัก เวลาเค้ามีความสุข เมื่อเค้าจากไป มันทำให้คิดถึง วันวาน ที่ความเป็นพ่อ ลูก ได้ ผ่านพบประสบมาด้วยกัน วันเวลาที่เลยล่วงมา สุข เศร้า เหงา ทุกข์ ด้วยกันมา ข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่ง ที่มิอาจ ตอบแทน บุญคุณ ของท่านได้ เมื่อยามท่านมีชีวิตอยู่ เมื่อท่านจากไป ทำให้คิดได้ว่า เราเป็นลูกที่ไม่ได้เรื่องได้ราวอะไร พ่อเลี้ยงดูเรามา 20 กว่าปีแต่เราไม่อาจเลี้ยงดู ตอบแทนอะไรได้เลย
ก็ขอให้ท่านที่ได้อ่านเรื่องราว เหล่านี้ได้ เก็บไปคิด คงเป็นเครื่องเตือนใจบ้างไม่มากก็น้อย อย่าบอกว่า เดี๋ยวจะตอบแทนท่าน จนเวลาผ่านเลยไป เมื่อมีโอกาส จงทำให้ท่านเถอะก่อนที่ท่านจะไม่อยู่ให้ทำ ไม่อยู่ให้ได้ตอบแทน โดยเฉพาะผู้ที่มีพ่อแม่อยู่ต่างจังหวัด หมั่นไปหาท่านบ้างให้บ่อยๆ เพราะท่านจะดีใจทุกๆครั้ง ที่ลูกกลับมา.....