ในยุคที่ข้าวยากหมากแพงเช่นนี้อะไร ๆ ก็ดูยำแย่ไปหมด เหตุการณ์เช่นนี้เคยเกิดขึ้นในสมัยโบร่ำโบราณนานมาแล้ว ยุคนั้นเป็นยุคที่สิ่งของที่จำเป็นหา
ยากและมีราคาแพง ไม่สามารถซื้อหาจับจ่ายมาใช้สอยด้วยเงินทองจำนวนน้อยเหมือนปกติที่เคยเป็นแต่ต้องใช้เงินทองเป็นจำนวนมากไปจับจ่ายซื้อหาแลกเปลี่ยน
มา แต่สิ่งของที่ต้องการนั้นได้มาจำนวนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น บ้านเมืองระส่ำระสาย ประชาชนเดือดร้อน ต่างคนต่างก็ทำเพื่อความอยู่รอด ในยุคปัจจุบันบ้านเมือง
ก็กำลังคืบคลานเข้าสู่เหตุการณ์ยุคข้าวยาก หมากแพง เงินทองหาได้ยากไม่เพียงพอกับการจับจ่ายใช้สอย ซื้อของได้น้อยแต่ต้องจ่ายเงินจำนวนมาก เราจำเป็นต้อง
ประหยัดรัดเข็มเศรษฐกิจในครัวเรือนของเรา เพื่อความอยู่รอด อะไรที่จำเป็นต้องเตรียมจัดหาเตรียมไว้ อะไรที่ไม่จำเป็นหรือฟุ่มเฟือยให้ชะลอไว้ก่อน พยายามจับ
จ่ายแต่สิ่งของที่จำเป็นก่อน เช่น ข้าวสารอาหารแห้ง กะปิน้ำปลาน้ำตาล พริกหอมกระเทียม ซึ่งเป็นสิ่งของตั้งต้นเพื่อต่อยอดไปเป็นอย่างอื่น ก็คือ ถ้าเรามีข้าวเราก็ไม่
อดตายแล้ว กับข้าวกับปลาก็หาผักปลาแถวบ้านนำมาแปรรูปดัดแปลง เพื่อปะทังความอยู่รอดไปก่อน ส่วนอาหารเหลาดีๆ ราคาแพงๆ ก็ทนอดไปก่อน เอาไว้กินตอน
ที่เศรษฐกิจครอบครัวเราดีแล้วก็ไม่สาย แต่ตอนนี้ต้องอยู่รอดไปก่อน โดยถือหลักปฏิบัติตามบรรพบุรุษสุดประเสริฐของเรา ที่เคยเล่าขานสืบทอดติดต่อกัน
มา อะไรที่เราเห็นว่าดีทำได้ก็เอา อันไหนไม่ได้ก็ข้ามไปไม่มีใครบังคับ เราทำเอง ปฏิบัติเองก็ได้ผลเองนั่นแหละ ลองเลือกดูเป็นวิธีการแบบวิถีชาวบ้าน เผื่อจะมี
ประโยชน์ช่วยอะไรได้บ้างในยุคนี้
นายภูมิปัญญาไทย ๙๗