Advertisement
❝ ผู้เสียสละ ❞
เฝ้ามองโพธิ์โตตามกาลนานเนิ่นมา
ร้อยระย้าราระเบียงเคียงคู่ขวัญ
ตรงตระหง่านระรานลักษณ์วิจักษณ์พรรณ
กิ่งก้านกั้นพับผันพิงอิงเกื้อกูล
พลิ้วใบเดี่ยวเขียวชอุ่มชุ่มชุ่มชื่น
จวบจนพื้นแห้งหายสลายสูญ
ผ่านวันคืนชื่นสุขทุกข์อาดูร
ผลิพรั่งพูนพานพบประสบการณ์
ให้ร่มเงาเบาร้อนระรอนแสง
คงแข็งแกร่งแฝงอาทรซ่อนผสาน
เสมือนครูผู้ก่อค่าวิชาชาญ
ปลุกวิญญาณแห่งค่าคนด้วยคุณครู
เฝ้าดูแลใบอ่อนอ่อนโลกนัก
เฝ้าฟูมฟักรักษาใบให้คงอยู่
เฝ้าคุ้มครองประคองใบได้เชิดชู
จึงเปรียบครูคู่โพธิ์พันธุ์ผู้สรรค์คน
วันที่ 18 ส.ค. 2551
Advertisement
เปิดอ่าน 7,241 ครั้ง เปิดอ่าน 7,137 ครั้ง เปิดอ่าน 7,151 ครั้ง เปิดอ่าน 7,139 ครั้ง เปิดอ่าน 7,138 ครั้ง เปิดอ่าน 7,147 ครั้ง เปิดอ่าน 7,150 ครั้ง เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง เปิดอ่าน 7,141 ครั้ง เปิดอ่าน 7,148 ครั้ง เปิดอ่าน 7,144 ครั้ง เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง เปิดอ่าน 7,148 ครั้ง เปิดอ่าน 7,152 ครั้ง
|
เปิดอ่าน 7,139 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,138 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,150 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,145 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,146 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,139 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,144 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡
เปิดอ่าน 14,865 ครั้ง |
เปิดอ่าน 18,757 ครั้ง |
เปิดอ่าน 12,403 ครั้ง |
เปิดอ่าน 49,592 ครั้ง |
เปิดอ่าน 1,724 ครั้ง |
|
|