ทำอย่างไรไม่ให้เหงา
อย่าปล่อยให้เงียบเหงาเดียวดาย คุณสามารถขจัดความเหงาได้ด้วยตัวของคุณเอง เรามีข้อแนะนำให้คุณแล้ว
อย่ามัวแต่บ้าทำงาน ผู้คนที่ต้องทำงานอยู่ในเมืองใหญ่ ๆ เช่น กรุงเทพฯ อาจเกิดความเหงาได้เพราะต้องตื่นแต่เช้า กลับบ้านดึก จึงมีสิทธิ์เหงาได้ หลังเลิกงานคุณควรไปสนุกสนานกับเพื่อน ๆ บ้าง
อย่ามัวรอให้คนอื่นเข้าหา ผู้เชี่ยวชาญเตือนว่าการรอคอยให้คนอื่นมาช่วยปลดปล่อยความเงียบเหงาของเรานั้น มักเป็นการรอคอยที่เสียเปล่า และจะยิ่งทำให้เกิดความรู้สึกแย่ลงและจะยิ่งทำให้ไม่กล้าเข้าหาคนอื่น
กิจกรรมยามว่างมีคุณค่ามากกว่าที่คิด นักจิตวิทยาแนะนำว่า อย่ามัวแต่คิดว่า "คนอื่นได้ทำอะไรร่วมกันอย่างสนุกสนาน แต่ฉันต้องอยู่เพียงลำพัง" ลองเปลี่ยนความคิดนี้ใหม่โดยการหากิจกรรมทำร่วมกับคนอื่นบ้าง เริ่มงานอดิเรกใหม่ ๆ ที่มีส่วนร่วมกับคนอื่น เช่น กลุ่มฝึกโยคะ ฯลฯ หรือกิจกรรมอื่น ๆ ที่คุณชอบ
อย่าอยู่คนเดียว นักจิตวิทยาบอกว่า ใครก็ตามที่มีเพื่อนดี ๆ ที่ไว้ใจได้จะไม่รู้สึกเงียบเหงาอ้างว้าง คุณจึงควรถนอมความสัมพันธ์กับเพื่อน ๆ ไว้ โดยเฉพาะในยามยากคุณก็จะได้มีเพื่อนที่ดีเอาเป็นที่ปรึกษา อย่าปิดกั้นตัวเองจนไม่เหลือเพื่อนสนิทสักคน
ทำเพื่อสังคม หากคุณอยากทำอะไรเพื่อสังคมบ้าง คุณสามารถทำได้ด้วยการเป็นอาสาสมัครให้กับมูลนิธิต่าง ๆ
ขอขอบคุณข้อมูลจาก
http://women.kapook.com/view6405.html
.... ดวงจันทร์จ๋าคืนนี้ใยเศร้านัก
หรือคนรักของเจ้า..นั้นห่างหาย
แต่ยังดี..เจ้ามีดาวอยู่ข้างกาย
ไว้ปลอบใจหากเจ้าเหงา..ยามราตรี
ดูตัวข้า..ก่อนซิ..เจ้าจันทร์น้อย
ได้แต่คอยข่าวคราวคนรักข้า
หลายวันผ่านไปไม่กลับมา
ปล่อยให้ข้าห่วงหาโดยลำพัง
เจ้ายังมีเหล่าดวงดาวคอยปลอบใจ
แต่ตัวข้าไม่มีใครคอยปลอบขวัญ
มีน้ำตา..ไหลมาอยู่เป็นเพื่อนกัน
เห็นหรือยังข้า น่าสงสาร..กว่าใครใคร .... |
ฟ้าใกล้สว่างแล้ว แว่วเสียงสกุนา
ฉันเพิ่งตื่นนิทรา ลืมตาได้ไม่นาน
นกตัวนึงเกาะไม้ คล้ายรอคู่คับคล้าย
เสียงมันเศร้ากังวาล เห็นมันคอยอยู่นานบินไป
ฉันเหมือนนกตัวนั้น ฝันเฝ้าคอยคู่ใจ
เขาไปอยู่ที่ไหน เห็นไหมดวงตะวัน ฉันเหงา
ใกล้ค่ำนกบินมา ท้องฟ้าเริ่มเงียบเหงา
นกตัวเก่าซึมเศร้า เฝ้าคอยคู่เช่นเรา
นกตวนั้นหลับตา คิดว่ามันคงเหงา
นกก็เหมือนกับเรา เศร้าด้วยความขื่นขมเพียงใด
แสนจันทร์เริ่มสลัว หัวใจเริ่มสลาย
เขาไปอยู่ที่ไหน เห็นไหมจันทร์เจ้าขาฉันเหงา
ใกล้ค่ำนกบินมา ท้องฟ้าเริ่มเงียบเหงา
นกตัวเก่าซึมเศร้า เฝ้าคอยคู่เช่นเรา
นกตวนั้นหลับตา คิดว่ามันคงเหงา
นกก็เหมือนกับเรา เศร้าด้วยความขื่นขมเพียงใด
แสนจันทร์เริ่มสลัว หัวใจเริ่มสลาย
เขาไปอยู่ที่ไหน เห็นไหมจันทร์เจ้าขาฉันเหงา
เขาไปอยู่ที่ไหน เห็นไหมจันทร์เจ้าขาฉันเหงา