ดอกไผ่บาน
– แอ๊ด คาราบาว & ปาน ธนพร แวกประยูร
(ญ) ชายในฝันเงาในน้ำ
เหมือนเมฆลอยอยู่ในอากาศ
ดุจความรักที่ไม่เอื้อมอาจ
แหวกสายธารไปใกล้ชิดเงา
เมฆบนฟ้าคอยตั้งเค้า
เปลี่ยนรูปเงาไม่ยอมหยุดนิ่ง
ใจของคนไหวกว่าทุกสิ่ง
เปรียบปอยเมฆผกผันเพียงชั่วยาม
(ช) ค่ำบางคืนไม่กล้าเมา
แต่คืนนี้เราไม่เมาไม่ได้
เพราะความรักที่พลัดพรากไป
ยากเกินใจจะตัดได้ลง
คงเป็นเพราะสวรรค์ไม่ส่ง
นรกไม่สร้างรักจึงจางร้างใจ
เหลือแต่ตัวบาดรักร่วมกาย
หล่นจมลงในสายธารที่สิ้นหวัง
* (ญ) กิ่งไผ่ไหวเอน พัดเบนตามกระแสลม
(ช) ในราตรีที่ขื่นขม โต้สายลมเพียงลำพัง
(ญ) น้ำค้างพร่างพรู คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง
(ช, ญ) ของราตรีที่เปราะบาง หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา
** (ช) ดอกไผ่บานพยานแห่งรัก
บานเพื่อลาจากเจ้าจงปล่อยวาง
ความเข้มแข็งจะคอยเข้าข้าง
ความอ่อนแอจะต้องแพ้พ่าย
(ญ) ดอกไผ่งามเบิกบานในใจ
ยังเฝ้าเก็บไว้เพื่อใครคนนั้น
นานเท่าใดก็ไม่สำคัญ
จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน
ซ้ำ (* , **)
(ช+ญ) นานเท่าใดก็ไม่สำคัญ
จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน