พระคุณแม่
..... ท่านเลี้ยงลูก ผูกจิต มิคิดหน่าย
ทั้งใจกาย ยอมอุทิศ ไม่บิดผัน
หลั่งน้ำนม ให้ลูก ทุกคืนวัน
แล้วลูกนั้น ดื่มกิน ด้วยยินดี
..... แม่เคยหวง พวงถัน นั้นยามสาว
มาถึงคราว เลี้ยงลูก ถูกหน้าที่
เลือดในอก ยกให้ดื่ม ปลื้มปราณี
ใจยินดี ให้ลูกดื่ม ลืมความอาย
..... มือสองข้าง ช้อนร่าง อ่อนโอบอุ้ม
ร่างนิ่มนุ่ม แนบข้าง ไม่ห่างหาย
อกแม่เอน แอบเอียง ลงเคียงกาย
ให้ลูกหาย หนาวยาม ในค่ำคืน
..... ตักของแม่ แผ่รองลูก ดังฟูกนุ่ม
คอยโอบอุ้ม กล่อมนิทรา ไม่ฝ่าฝืน
ประจงจูบ ลูบไล้ ทุกวันคืน
เป็นที่ชื่น เชยชิด สนิทใจ
..... ยามจะนอน แม่ก็วอน วจีหวาน
ร้องประสาน กล่อมเสียง สำเนียงใส
ถึงยามกิน คอยป้อน วอนอาลัย
ยามลูกถ่าย แม่ก็ไม่ รังเกียจเลย
..... ลูกสกปรก ทั่วร่าง แม่ล้างเช็ด
ทุกสิ่งเสร็จ เกื้อกูล แม่คุณเอ๋ย
ไม่เบื่อหน่าย หมายนิยม เฝ้าชมเชย
ใครจะเลย ล่วงนี้ ไม่มีปาน
..... แม่ตื่นก่อน นอนหลัง ระวังลูก
แสนพันผูก รักใคร่ ใจสงสาร
ยามลูกเจ็บ ป่วยไข้ ไม่สำราญ
พระคุณมารดา พิทักษ์ รักอารี
..... ถึงยามเล่น แม่เป็น เหมือนเพื่อนแท้
สนุกแน่ พาลูกรื่น ชื่นสุขี
ขอเพียงแต่ ลูกเกษฒ แม่เปรมปรีด์
พอยามดี แม่คอยเสริม ให้เพิ่มพูน
..... ลูกร่ำไห้ แม่เอาใจ โอบอุ้มลูก
ล้างขี้มูก หมองหมาง ให้สร่างสูญ
จนสะอาด เอี่ยมอ่อง ผ่องจำรูญ
ไม่เคืองขุ่น กรุณา เมตตาธรรม
*****
ลำนำแห่งหทัย