|
Advertisement
    
History
Sundhorn Phu, Thailand's Shakespeare, described Koh Kaew Pitsadan (the magical crystal island), which is believed to be the present Koh Samed, in his famous Thai literature ‘Phra Aphaimanee’. The story revolves around a giantess who captured the revered Phra Aprai Manee and held him there. Subsequently, he was able to escape and married a delightful mermaid and lived happily ever after. There is a statue of him at Sai Kaew Beach.
, Koh Kang Kao, Koh Kudee, Koh Kruoy and Koh Plateen. An ecological tour can be conducted through three itineraries on KKoh Samed was named after the Samed Tree or the cajuput tree that grows everywhere on the island. It was declared ‘Khao Lam Ya – Samed Archipelago Maritime National Park’ in 1981. The park encompasses Had Mae Rumpueng-a beach on the coast of Rayong, Lam Ya Mountain and the Samed Archipelago that consists of Koh Samed, Koh Chan, Koh San Chalam, Koh Hin Khaooh Samed, Koh Kudee and Lam Ya Mountain.
It is believed that once upon a time, Ko Samed was the home of pirates and that until this very day there is still lost treasure buried somewhere on the island.
Koh Samed or Samed Island located in Rayong province is the focal point of a Marine National Park. The narrow, 6 kilometer long island numbers among Thailand's most beautiful islands and is fringed by splendid beaches, dazzling coral reefs and limpid waters ideal for snorkeling and scuba diving.
Sights
Most beaches are on the eastern side of the island. The beaches hide in small bays (Ao) and stretch some 200 metres. From the north, there are Sai Kaew beach, Hin Khrong beach, Khlong Phai beach, Ao Phutsa, Ao Thubthim , Ao Naun, Ao Cho, Ao Thian, Ao Wai, Ao Kew and Ao Karang. The only beach on the western side is Ao Phrao. One of the famous beaches is Ao Wongduan in the middle of the eastern side. This beach stretches in the shape of an almost complete circle. Both Ao Wong Duan and Sai Kaew beach have very fine white s
www.rayongzone.com• เกาะแก้วพิสดาร (เกาะเสม็ด)
| |
| ๏ พอเห็นเงาเขาขวางอยู่กลางน้ำ |
พิลึกล้ำกว่าคีรีที่ไหนไหน |
| จึงถามนางเงือกน้อยกลอยฤทัย |
เกาะอะไรแก้วตาตรงหน้าเรา ๚ |
| ๏ นางเงือกน้ำบอกสำคัญว่านั่นแล้ว |
คือ เกาะแก้วพิสดาร เป็นชานเขา |
| พระฟังนางสร่างโศกค่อยบรรเทา |
จึงว่าเราเห็นรอดไม่วอดวาย ๚ |
จากวรรณคดีไทยเรื่อง พระอภัยมณี ของ สุนทรภู่
|
ก่อนที่นางเงือกจะพาพระอภัยมณีหนีนางผีเสื้อสมุทรมาถึง เกาะแก้วพิสดาร นี้
พ่อเงือกและแม่เงือกก็ได้ถูกนางผีเสื้อสำเร็จโทษจับกินไปด้วยความแค้นเรียบร้อยแล้ว
นางเงือกจึงมีความโศกเศร้านักอยากจะตายตามพ่อและแม่ไป แต่พระอภัยไม่ยอมให้ตาย
| ๏ พงศ์กษัตริย์ตรัสห้ามด้วยความรัก |
หวังจะหักอาดูรให้สูญหาย |
| โอ้น้องแก้วแววตาจะลาตาย |
แสนเสียดายดังใครล้วงเอาดวงใจ ๚ |
อืมมม์ ... ที่ไม่ยอมให้นางเงือกตายนั้นก็ทั้งห่วงชีวิตและคิดถึงคะนึงหาน่ะครับ
| ๏ นางมัจฉานารีของพี่เอ๋ย |
เจ้าทรามเชยอยู่ที่นี่หรือที่ไหน |
| พี่มาเยือนเพื่อนยากฝากอาไลย |
สายสุดใจจงขึ้นมาหาพี่ชาย ๚ |
| ๏ ฝ่ายเงือกน้อยสร้อยเศร้าให้เหงาง่วง |
อยู่ในห้วงหุบวลชลสาย |
| ได้ฟังคำฉ่ำชื่นค่อยฟื้นกาย |
จึงแหวกว่ายสายสมุทรผุดขึ้นมา ๚ |
นางเงือกเองก็เหลือตัวตนคนเดียว เมื่อยินน้ำเสียงอันอ่อนโยนของพระอภัยก็อุ่นใจนัก
ยิ่งพระอภัยรุกเร้าเกี้ยวพาราสี ออดอ้อนอย่างต่อเนื่อง ก็ไม่รู้ว่าจะแข็งใจไปได้อย่างไร
| ๏ จะปกป้องครองคู่ไม่รู้ร้าง |
ไม่เว้นว่างวายประโลมโฉมมัจฉา |
| ประสายากฝากรักกันสองรา |
แก้วกานดาดวงจิตต์อย่าบิดเบือน ๚ |
| ๏ นางเงือกน้ำคำนับอัภิวาท |
เชิงฉลาดเหมือนมนุษย์นั้นสุดเหมือน |
| จึงตอบคำทำกระบวนแกล้งชวนเชือน |
พระมาเยือนเยี่ยมนี้น้องดีใจ ๚ |
แต่นางเงือกก็อิดเอื้อนทำนองว่าตนเองเป็นมัจฉาอยู่ในน้ำไม่คู่ควร แต่พระอภัยฯ ก็ตามตื้อ
| ๏ ประเวณีมีทั่วทุกตัวสัตว์ |
ไม่จำกัดห้ามปรามตามวิไสย |
| นาคมนุษย์ครุฑาสุราไลย |
สุดแต่ใจปรองดองจะครองกัน ๚ |
| ๏ เจ้ากับพี่นี้ก็เห็นเป็นกุศล |
จึงหนีพ้นมารมาไม่อาสัญ |
| จะเคียงคู่ชูชื่นทุกคืนวัน |
โอ้จอมขวัญไนยนาได้ปรานี ๚ |
| ๏ พลางอิงแอบแนบน้องประคองเคล้า |
ค่อยต้องเต้าเต่งอุรามารศรี |
| พระเชยปรางทางฉะอ้อนอ่อนอินทรีย์ |
ร่วมฤดีเดือนหงายสบายใจ ๚ |
| ๏ สมพาสเงือกเยือกเย็นเหมือนเล่นน้ำ |
ค่อยเฉื่อยฉ่ำชื่นชมด้วยสมหมาย |
| สัมผัสพิงอิงแอบเป็นแยบคาย |
ไม่เคลื่อนคลายคลึงเคล้าเยาวมาลย์ ๚ |
| ๏ จนดาวเดือนเลื่อนลับพยับฟ้า |
จึงโลมลาลับหลังยังสถาน |
| แต่เช้าค่ำไปมาอยู่ช้านาน |
จะประมาณเจ็ดเดือนไม่เคลื่อนคลา ๚ |
นี่แหละ.....ที่มาของ
คำว่า เกาะสวาท หาดสวรรค์
ขอบคุณภาพจาก
เกาะสวาท หาดสวรรค์
วันที่ 20 มิ.ย. 2552
Advertisement
เปิดอ่าน 7,144 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,150 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,146 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,157 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,137 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,150 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,145 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,143 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,174 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,147 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,150 ครั้ง
เปิดอ่าน 7,135 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,148 ครั้ง 
เปิดอ่าน 7,142 ครั้ง |
เปิดอ่าน 7,142 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,138 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,191 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,139 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,140 ☕ คลิกอ่านเลย |
เปิดอ่าน 7,147 ☕ คลิกอ่านเลย | 
เปิดอ่าน 7,141 ☕ คลิกอ่านเลย |
|
≡ เรื่องน่าอ่าน/สาระน่ารู้ ≡ 
เปิดอ่าน 13,389 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 22,603 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 12,217 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 12,533 ครั้ง | 
เปิดอ่าน 9,651 ครั้ง |
|
|
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
