สุรเสียง เจื้อยแจ้ว ลำนำขับ
ขยับกรับ จังหวะกรับ กระชับเสียง
เอื้อนเอ่ยถ้อยร้อยรับ กระชับสำเนียง
ฤๅเป็นเพียง แค่ลำ ในตำนาน
โลกสิ้นแสง แจ้งสิ้นเสียง เพียงวิโยค
คนย่อมโศก โลกก็เศร้า เหลือกล่าวขาน
ไปไม่กลับ ลับหล้า สุธาธาร
ความดีกลับ ยิ่งตระการ ลือนานครัน
เพียงจารึก ชื่อรู้ ว่าครูแจ้ง
ตำนานแห่งเสภา ภาษาสวรรค์
คล้ายสีทอง หรือเสียงทอง ผ่องอำพัน
ถ้อยจำนรรจ์ ที่ขานขับ ล้วนจับใจ
คนแห่งชาติ ศิลปินชาติ ปราชญ์ภาษา
ฝากผลงาน นานมา จวบสมัย
จนบัดนี้ จำต้องพราก มาจากไป
เหลืออาลัย ครูแจ้ง ครูแห่งลำ
คารวะ ครูแล้ว ครั้งสุดท้าย
สู่สัมปราย-ภพเพริด เลิศโลกล้ำ
ทิพย์สถาน วิมานทอง ก้องลำนำ
ต่อนี้จำ แต่ชื่อครู มิรู้เลือน
สุรเสียง เจื้อยแจ้ว ลำนำขับ
ขยับกรับ รับจังหวะ ใครจะเหมือน
เอื้อนเอ่ยถ้อย ร้อยรับ กระชับเตือน
เพียงขาดเพื่อน เอื้อนลำ ต่อตำนาน
.......................ครูชาติชาย/ 16 มิ.ย.52
http://www.kruchatchai.com
ค้นหาทุกอย่างในเว็บครูบ้านนอก :
