ชีวิตคนทำงานอารมณ์ก็มีขึ้น มีลง ยามใดทำงานราบรื่นไม่มีปัญหา ฟ้าสว่าง งานเดิน คนทำและทีมงานก็มีอารมณ์แจ่มใส จิตใจก็เบิกบาน วันทั้งวันทำงานก็ไม่เหน็ดเหนื่อย กลับไปบ้านก็อยู่ดี มีความสุข และนอนหลับ
ยามใดงานสดุด ไม่ราบรื่น จะทำอะไรดูเหมือนจะขัดข้อง เกิดความผิดพลาด วันนั้นการทำงานตลอดวัน ไม่ต้องบอก ก็คาดหวังได้ว่า วันนั้นจะต้องเหนื่อยใจกว่าทุกวัน เหนือ่ยทั้งกาย และใจกลับบ้านไป นอนไม่ค่อยหลับ กินก็ไม่ค่อยอร่อย และจิตใจก็ไม่ค่อยเบิกบาน
หากสังเกตุให้ดี วันที่เราทำงานได้ดี มีความสุข จะต้องเป็นวันที่เรามีสภาพจิตใจ และร่างกายได้พักผ่อนมาเต็มที่ ไม่มีสิ่งใดมากวนใจ อารมณ์จะเยือกเย็น มองดูสิ่งของ ผู้คนก็จะดูดี สมาธิจะนิ่งจะทำให้การปฎิบัติงานวันนั้นเป็นไปด้วยความเรียบร้อย เยือกเย็น และสภาพจิตจะไม่ดิ้นรน กระสับกระส่าย การทำงานในวันนั้นจะไม่เหน็ดเหนื่อยอ่อนแรงมาก
อารมณ์มีส่วนสำคัญในความสำเร็จของงาน บางคนนำอารมณ์พกมาจากบ้าน นำเรื่องไม่เป็นสาระ แต่นำมาพูดให้เกิดสาระ เกิดความเครียด เกิดอารมณ์ด้วย พลอยทำให้เพื่อนร่วมงานกลายเป็นกองสนับสนุนไป ทำให้เสียงานเสียเวลาและเสียสุขภาพจิต... คนประเภทนี้ชอบนำเชื้อมาปล่อยให้คนร่วมวงติดเชื้อไปด้วย...แต่ไม่รู้ตัว
การควบคุมอารมณ์ให้อยู่กับงานเป็นสิ่งสำคัญที่คนปฏิบัติงาน จะต้องควบคุม เพื่อให้เกิดสมาธิ เกิดความสงบเยือกเย็น จะทำให้การปฏิบัติงานไม่เกิดความผิดพลาด ทำให้สภาพจิตเกิดความสงบราบเรียบ และเยือกเย็น อันเป็นการปฏิบัติธรรมไปในตัว ในขณะทำงานจะต้องพยายามดึงใจที่หายไปจากตัว ให้กลับมาอยู่กับตัว อยู่กับงาน หมั่นดูภาวะจิตในขณะปฏิบัติงานให้มีสภาพพร้อมที่จะทำงานอยูเสมอ
การควบคุมจิตให้อยู่กับตัว อยู่กับงาน จะทำให้คนทำงานมีสมาธิ ทำงานไปด้วยความสงบ เยือกเย็น มองเห็นงานเป็นเครื่องมือในการฝึกจิตไปในตัว คนทำงาน จะได้ทั้งความสุข ได้ทั้งฝึกสมาธิ และมีผลงานที่เต็มไปด้วยคุณภาพอีกด้วย...