บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีความมุงหมาย 1) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งเสริมการออกแบบอัลกอริทึม
2) เพื่อเปรียบเทียบการออกแบบอัลกอริทึมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งเสริมการออกแบบอัลกอริทึม 3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ด้วยการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งเสริมการออกแบบอัลกอริทึม กับเกณฑ์ร้อยละ 70 4) เพื่อเปรียบเทียบการออกแบบอัลกอริทึมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ด้วยการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งเสริมการออกแบบอัลกอริทึม กับเกณฑ์ร้อยละ 70 5) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
ที่มีต่อการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานที่ส่งเสริมการออกแบบอัลกอริทึม
ผลการวิจัยปรากฏดังนี้
1 ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หลังเรียนด้วยการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานศึกษา
สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
2 การออกแบบอัลกอริทึมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หลังเรียนด้วยการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานศึกษา
สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
3 ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่เรียนด้วยการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานศึกษาไม่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
4 การออกแบบอัลกอริทึมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่เรียนด้วยการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานศึกษาสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
5 นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่เรียนด้วยการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานศึกษาเพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการออกแบบอัลกอริทึม มีความพึงพอใจ อยู่ในระดับมาก