ครูบ้านนอก

วิจัยในชั้นเรียน

ชั้นอนุบาลปีที่ 3 โรงเรียนอนุบาลธรรมศิริวิทยาคาร

ชื่อเรื่อง การพัฒนานักเรียนสมาธิสั้นด้วยกิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

ชื่อผู้วิจัย นางสาวสาวิตรี ชื่นอารมณ์ ตำแหน่ง ครู โรงเรียนอนุบาลธรรมศิริวิทยาคาร

สภาพปัญหา นักเรียนในชั้นเรียนระดับชั้นอนุบาล 3 มีนักเรียน ทั้งหมด 21 คน

มีนักเรียนสมาธิสั้น 2 คน

1. ด.ช.วรลภย์ อริยะเดช

2. ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิต

ความเป็นมา นักเรียนทั้ง 2 คน จะเป็นนักเรียนไม่ค่อยนิ่งในขณะปฏิบัติกิจกรรมต่างๆ ต้องให้นั่งใกล้ๆครู เพื่อคอยกระตุ้นในการฟัง การพูด และการตอบคำถาม ลักษณะการพูด การตอบคำถามของนักเรียนจะพูดทวนคำถามก่อนจึงจะตอบ และไม่นิ่งในขณะร่วมกิจกรรมการวาดภาพระบายสีตามจินตนาการต่างๆ จะขีดเขียน แค่สอง สาม ครั้งแล้วจะเลิก ไม่ทำต่อ และ เปลี่ยนไปทำกิจกรรมอื่นอย่างไม่หยุดนิ่ง ถึงแม้จะเป็นกิจกรรมที่หน้าสนใจ เช่น ฟังนิทาน ฯลฯ ครูประจำชั้นจึงมีความสนใจจะศึกษานักเรียนทั้ง 2 คน เพื่อนำกิจกรรมสร้างสรรค์มาฝึกปฏิบัติ เพื่อปรับพฤติกรรมในการพัฒนาความสามารถของนักเรียนทั้ง 2 คน ที่มีสมาธิสั้น ให้ปรับพฤติกรรมในขั้นพื้นฐานได้เหมาะสมกับวัย

ทางเลือกที่คาดว่าจะแก้ปัญหา

1. กิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

2. การกิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

3. วาดภาพระบายสีตามจินตนาการอิสระ

4. ปั้นดินน้ำมัน

5. ฉีกปะภาพ

วัตถุประสงค์

1. เพื่อพัฒนาความสามารถของ นักเรียนที่มีสมาธิสั้นในการปฏิบัติกิจกรรมโดยใช้กิจกรรมสร้างสรรค์

2. เพื่อสร้าง และ พัฒนานวัตกรรมในการศึกษาสมาธิให้กับนักเรียนทั้งสอง

ระยะเวลาการดำเนินงาน 1 พ.ย. 2564 – 1 ก.พ. 2565

ขั้นตอนในการดำเนินงาน

1. ทดลองให้นักเรียนทำกิจกรรมสร้างสรรค์อย่างอิสระ

2. สนทนาตกลงกติกาในการทำงานสร้างสรรค์

3. ให้นักเรียนปฏิบัติกิจกรรมสร้างสรรค์อย่างสม่ำเสมอ

4. สังเกตหลังจากปฏิบัติกิจกรรมโดยใช้ นวัตกรรม

5. นำผลงานก่อนการทดลอง และหลังการทดลองมาปรับ นวัตกรรม

6. สรุปผล และเสนอแนะ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีจุดมุ่งหมายที่จะพัฒนาสมาธินักเรียนในระดับก่อนประถมศึกษา ซึ่งอยู่ในวัย 5 ปี เป็นวัยแห่งการเรียนรู้จะสนใจเรียน ประมาณ 10 – 20 นาที จากการจัดกิจกรรมหลัก 6 กิจกรรมในภาคเรียนที่ 1 พบว่าในห้องเรียนอนุบาล 3 ที่มีสมาธิในการเรียนรู้ได้น้อยอยู่ 2 คน ผู้วิจัยจึงได้จัดกิจกรรมสร้างสรรค์ มาช่วยในการทำงานวิจัย โดยผ่านกระบวนการกิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts) ฉีก – ปะภาพ วาดภาพระบายสีตามจินตนาการ และปั้นดินน้ำมัน เพื่อให้ผู้เรียนได้มีสมาธิในการเรียนเพิ่มมากขึ้น และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในชั้นพื้นฐานได้เหมาะสมกับวัย

การพัฒนาเด็กสมาธิสั้นด้วยกิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

ความสำคัญ และ ที่มา

นักเรียนวัย 5 ปี ต้องมีการพัฒนาการทางด้านอารมณ์ – จิตใจสังคม และสติปัญญา จากการเลี้ยงดูที่ส่งเสริมถึงพัฒนาการตลอดจนการเรียนรู้ที่เหมาะสมจากการปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนกับพ่อแม่ เด็กกับครู เด็กกับครูพี่เลี่ยง เพื่อพัฒนาตนเองตามลำดับของคุณลักษณะอันพึงประสงค์อย่างสมดุลย์ และ เต็มศักยภาพ (จากหลักสูตรการศึกษาประถมวัย) เนื่องจาก ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิตและ ด.ช.วรลภย์ อริยะเดช มีพัฒนาการที่ล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัยในด้านสติปัญญา อารมณ์ จิตใจ สังคม และร่างกาย ไม่เป็นไปตามศักยภาพของนักเรียน

เนื่องจากการจัดกิจกรรมหลัก 6 กิจกรรม และการทดสอบประเมินผลพัฒนาการในภาคเรียนที่ 1 นักเรียนมีพัฒนาการไม่เหมาะสมกับวัย ครูจึงสนใจที่จะทำวิจัย เพื่อพัฒนาการให้

ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิต และ ด.ช.วรลภย์ อริยะเดช มีการพัฒนาที่ดีขึ้น โดยใช้กิจกรรมสร้างสรรค์ซึ่งมี การกิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts) การวาดภาพระบายสีตามจินตนาการ การฉีกปะภาพ และปั้นดินน้ำมัน เพื่อพัฒนาการให้นักเรียนมีศักยภาพที่ดีขึ้น

จุดประสงค์

1. เพื่อพัฒนาความสามารถของ ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิต และ ด.ช.วรลภย์ อริยะเดช ที่มีสมาธิสั้นให้มีการพัฒนาได้เหมาะสมกับวัย

2. เพื่อพัมนานวัตกรรมในการฝึกสมาธิให้กับนักเรียนที่มีสมาธิสั้นให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น

ตัวแปรที่ศึกษา ตัวแปรต้น

1. กิจกรรมสร้างสรรค์ในด้านกิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)และวาดภาพระบายสีตามจินตนาการ

2. ฉีก - ปะและปั้นดินน้ำมัน

ตัวแปรตาม การพัฒนาสมาธิของผู้เรียน

กรอบแนวคิดในการวิจัย

กิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

กิจกรรมสร้างสรรค์ สมาธิของผู้เรียน

วาดภาพจินตนาการระบายสี

ฉีก – ปะและปั้นดินน้ำมัน

ประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ

ผลจากการวิจัยครั้งนี้จะเป็นแนวทางสำหรับครูที่จะจัดกิจกรรมสร้างสรรค์ในวัย 5 ปีให้ได้ผลตามจุดประสงค์ และแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในห้องเรียน และนำผลมาใช้ในการปรับปรุง หรือพัฒนาการเรียน การสอนให้นักเรียนเกิดการพัฒนา และเกิดประสิทธิภาพสำหรับนักเรียนปฐมวัย

ขอบเขตของการวิจัย

ประชากรที่ใช้ในการศึกษาวิจัย

ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้แก่ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิต อายุ 5 ปี และ ด.ช.วรลภย์ อริยะเดช อายุ 5 ปี อยู่ในระดับชั้นอนุบาล 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 ในโรงเรียนอนุบาลธรรมศิริวิทยาคาร

วิธีดำเนินการวิจัย

ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้แก่ ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิต อายุ 5 ปี และด.ช.วรลภย์ อริยะเดช อายุ 5 ปี อยู่ในระดับชั้นอนุบาล 3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564 ในโรงเรียนอนุบาลธรรมศิริวิทยาคาร ต.หนองม่วง อ.โคกสูง จ.สระแก้ว

โดยมีวิธีดำเนินงานด้วยการวิจัยดังนี้

ที่ วัน/เดือน/ปี กิจกรรม หมายเหตุ

1

2

5/พ.ย./2564

12/พ.ย./2564

19/พ.ย./2564

26/พ.ย./2564

3/ธ.ค./2564

9/ธ.ค./2564

17/ธ.ค./2564

24/ธ.ค./2564

7/ม.ค./2565

14/ม.ค./2565

21/ม.ค./2565

28/ม.ค./2565

กิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

วาดภาพระบายสีตามจินตนาการ

ฉีก – ปะภาพ

ปั้นดินน้ำมัน

กิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

วาดภาพระบายสีตามจินตนาการ

ฉีก – ปะภาพ

ปั้นดินน้ำมัน

กิจกรรมสร้างสรรค์ลูสพารตส์ (Loose Parts)

วาดภาพระบายสีตามจินตนาการ

ฉีก – ปะภาพ

ปั้นดินน้ำมัน

เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย

ในการทำวิจัยครั้งนี้ผู้วิจัย ได้ทำกิจกรรมดังนี้

1. การจัดกิจกรรม

2. การบันทึกข้อมูล

ผลการวิเคราะห์ข้อมูล

จากแบบบันทึกการพัฒนาสมาธิสั้นด้วยกิจกรรมสร้างสรรค์ เพื่อพัฒนาผู้เรียนภายหลังจากการทำกิจกรรม เพื่อส่งเสริมการพัฒนาผู้เรียนแล้ว ผู้เรียนมีระดับคะแนะสูงขึ้นตามลำดับ ซึ่งเป็นไปตามสมมุติฐาน ขั้นตอนตามลำดับ ซึ่งเป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ทำให้ ด.ช.ปิยะวัฒน์ กรชิต และ ด.ช.วรลภย์ อริยะเดช มีพัฒนาการที่ดีขึ้น

เว็บน่าสนใจ