ชื่อเรื่อง การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทยพื้นฐานเพื่อการสื่อสาร
ในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น
ผู้วิจัย ศรีสุนา อนุกรมวีระกิจ
สถาบัน โรงเรียนเมืองพัทยา 6 (วัดธรรมสามัคคี)
ปีที่วิจัย ปีการศึกษา 2561
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบการเรียนการจัดการเรียนรู้ และศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โดยดำเนินการวิจัยแบ่งเป็น 2 ตอน คือ ตอนที่ 1 การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ มีวิธีดำเนินดำเนินการ 4 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การกำหนดกรอบรูปแบบการจัดการเรียนรู้ โดยศึกษาเอกสาร ตำรา และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ขั้นตอนที่ 2 การสร้างเอกสารประกอบรูปแบบ การจัดการเรียนรู้ที่ประกอบด้วย 1) คู่มือประกอบการจัดการเรียนรู้ 2) แผนการจัดการเรียนรู้ ขั้นตอนที่ 3 การตรวจสอบคุณภาพรูปแบบการเรียนการสอน และเอกสารประกอบรูปแบบการเรียนการสอน โดยการให้ผู้เชี่ยวชาญจำนวน 5 คน พิจารณาตรวจสอบความเหมาะสมและความสอดคล้อง ผลการตรวจสอบค่าความเหมาะสมและความสอดคล้องอยู่ในระดับดี ขั้นตอนที่ 4 การศึกษานำร่องเพื่อตรวจสอบความเป็นไปได้ก่อนนำไปใช้จริง พบว่า รูปแบบการจัดการเรียนรู้มีความเป็นไปได้ ตอนที่ 2 การศึกษาประสิทธิภาพรูปแบบการจัดการเรียนรู้ โดยใช้วิธีการวิจัยแบบ Randomized Two Group Posttest Only Design กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น โรงเรียนเมืองพัทยา 6 (วัดธรรมสามัคคี) ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 40 คน เป็นระยะเวลา 5 สัปดาห์ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
1. รูปแบบการจัดการเรียนรู้ วิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ประกอบด้วย 1) หลักการและเหตุผล 2) แนวคิดพื้นฐานเกี่ยวกับการระดมสมอง การคิดข้างเคียง ผังความคิด และการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิคเอสทีเอดี 3) วัตถุประสงค์ของรูปแบบเพื่อให้ผู้เรียนที่เรียนโดยรูปแบบที่พัฒนาขึ้น มีความคิดสร้างสรรค์เพิ่มขึ้น 4) โครงสร้างของรูปแบบ ประกอบด้วย 3 ขั้น คือ 4.1 ขั้นเตรียมความพร้อม 4.2) ขั้นกระบวนการเรียนการสอน คือ แบ่งกลุ่มคละความสามารถ ศึกษาเนื้อหา กิจกรรมพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ นำเสนอความคิด สรุปบทเรียน 4.3) การประเมินผลความคิดสร้างสรรค์ เรื่องการสื่อสาร และสัมฤทธิ์ทางการเรียน ผลการตรวจสอบคุณภาพโดยผู้เชี่ยวชาญ ได้ค่าความสอดคล้องของรูปแบบการจัดการเรียนรู้ในระดับสูง
2. ประสิทธิภาพของรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารในการส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น พบว่า การเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยคะแนนความคิดสร้างสรรค์เรื่องการสื่อสาร และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารเรืองการสื่อสาร ภายหลังการเรียนของนักเรียนกลุ่มทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. นักเรียนที่เป็นกลุ่มทดลองมีความพึงพอใจต่อรูปแบบการจัดการเรียนรู้วิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารโดยรวมและในแต่ละด้านอยู่ในระดับมาก