ชื่อเรื่อง : การพัฒนาพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1
โดยการจัดประสบการณ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์
ผู้ศึกษา : นางสาวพนาวัลย์ ชัยเรืองเดช
ปีที่ศึกษา : 2560
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาผลการพัฒนาพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1 ในแต่ละช่วงเวลาการจัดประสบการณ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ และเพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1 ก่อนและหลังการจัดประสบการณ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่น อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนชั้นอนุบาล 1/1 อายุ 3 ปี โรงเรียนเทศบาล
หัวดง (ป.ฟักอังกูร) อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 20 คน กลุ่มตัวอย่างได้มาโดยวิธีการเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แผนการจัดประสบการณ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ เพื่อพัฒนาพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1 จำนวน 40 แผน คู่มือการจัดประสบการณ์จาก
ภูมิปัญญาท้องถิ่นอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ เพื่อพัฒนาพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1 และแบบบันทึกการสังเกตพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียน
ชั้นอนุบาล 1 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติ t - test dependent Sample
ผลการศึกษาพบว่า
1. ผลการพัฒนาพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1 ในแต่ละช่วงเวลาการจัดประสบการณ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่นอำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ พบว่า
จากการจัดประสบการณ์ผ่านไป 2 สัปดาห์ พฤติกรรมอยู่ในระดับควรเสริม (ค่าเฉลี่ย = 1.40, 1.48) เมื่อจัดประสบการณ์ผ่านไป 3 - 8 สัปดาห์ พฤติกรรมเปลี่ยนเป็นระดับพอใช้ (ค่าเฉลี่ย= 1.59, 1.69, 1.91, 2.14, 2.31, 2.50) ตามลำดับ และในสัปดาห์ที่ 9 - 10 มีพฤติกรรมเปลี่ยนเป็นอยู่ในระดับดี
(ค่าเฉลี่ย= 2.74, 2.91) ตามลำดับ ซึ่งจะเห็นได้ว่าพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียน
ชั้นอนุบาล 1 มีค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้นในแต่ละสัปดาห์
2. ผลการเปรียบเทียบพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1
ก่อนและหลังการจัดประสบการณ์จากภูมิปัญญาท้องถิ่น อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์ พบว่า พฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนชั้นอนุบาล 1 สูงกว่าก่อนการจัดประสบการณ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05