ผู้ศึกษา นางสาวมยุรี ชูฉางหวาง
ปีที่ศึกษา ปีการศึกษา ๒๕๕๙
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อหาประสิทธิภาพของแบบฝึกทักษะภาษาไทย เรื่อง
การอ่านการเขียนคำจากบทร้องเล่น ตามบัญชีคำพื้นฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑
ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ ๘๐/๘๐ เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นประถม
ศึกษาปีที่ ๑ ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน และเพื่อหาค่าดัชนีประสิทธิผลของแบบฝึกทักษะภาษาไทย เรื่อง การอ่านการเขียนคำจากบทร้องเล่น ตามบัญชีคำพื้นฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ โรงเรียน
อนุบาลทุ่งหว้า สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล ที่กำลังเรียนในภาคเรียนที่ ๒
ปีการศึกษา ๒๕๕๙ จำนวน ๑ ห้องเรียน จำนวนนักเรียน ๒๓ คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แบบฝึกทักษะภาษาไทย เรื่อง การอ่านการเขียนคำจากบทร้องเล่น ตามบัญชีคำพื้นฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑
จำนวน ๘ เล่ม และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน จำนวน ๒๐ ข้อ ที่มีค่าความยากง่ายระหว่าง ๐.๓๓ ๐.๘๐ ค่าอำนาจจำแนกระหว่าง ๐.๓๑ ๐.๘๒ และค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบทั้งฉบับเท่ากับ ๐.๘๗ สถิติที่ ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความยากง่าย ค่าอำนาจจำแนก ค่าความเชื่อมั่น ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยใช้ t-test Dependent
ผลการศึกษาพบว่า
๑. แบบฝึกทักษะภาษาไทย เรื่อง เรื่อง การอ่านการเขียนคำจากบทร้องเล่น ตามบัญชีคำพื้นฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ มีประสิทธิภาพ ๘๓.๔๖/๘๕.๔๓ ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ ๘๐/๘๐ ที่ตั้งไว้
๒. นักเรียนที่เรียนด้วยแบบฝึกทักษะภาษาไทย เรื่อง การอ่านการเขียนคำจากบทร้องเล่น ตามบัญชีคำพื้นฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๑
๓. ดัชนีประสิทธิผลของแบบฝึกทักษะภาษาไทย เรื่อง การอ่านการเขียนคำจากบทร้องเล่น ตามบัญชีคำพื้นฐานสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๑ ๐.๗๘๐๓๒ ซึ่งหมายความว่านักเรียนมีความรู้เพิ่มขึ้นร้อยละ ๗๘.๐๓