บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาแบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนใช้และหลังใช้แบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อแบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้ เป็นนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ระดับ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่กำลังศึกษาในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560 โรงเรียนพิจิตรปัญญานุกูล อำเภอเมืองพิจิตร จังหวัดพิจิตร สังกัด สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ จำนวน 6 คน ซึ่งได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าประกอบด้วย
แบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน จำนวน 5 ชุด แผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 25 แผน และแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ที่ผู้รายงานสร้างขึ้น จำนวน 1 ชุด ซึ่งมีค่าความยากตั้งแต่ 0.520.75 ค่าอำนาจจำแนกตั้งแต่ 0.400.76 และความเชื่อมั่น เท่ากับ 0.85 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการทดสอบค่า ttest แบบ Dependent Samples
ผลการศึกษาค้นคว้าพบว่า
1. แบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ผู้รายงานสร้างขึ้น มีประสิทธิภาพเท่ากับ เท่ากับ82.50/84.17
ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้คือ 80/80
2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาไทย สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยการใช้แบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน หลังใช้แบบฝึกสูงกว่าก่อนใช้แบบฝึกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
3. ผลการศึกษาความพึงพอใจของนักเรียน ที่มีต่อแบบฝึกทักษะการเขียนคำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 อยู่ในระดับ มากที่สุด ( =4.72) พบว่านักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด