ชื่อเรื่อง การจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลักเพื่อพัฒนาความสามารถ
ในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3
ผู้ศึกษาค้นคว้า นางวรนุช เถาว์ทอง โรงเรียนบ้านโนนสวาง ตำบลถ้ำเจริญ
อำเภอโซ่พิสัย จังหวัดบึงกาฬ
ปีการศึกษา 2560
บทคัดย่อ
การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาประสิทธิภาพของการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 2) เพื่อศึกษาดัชนีประสิทธิผลของ การจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 และ 3) เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาล ปีที่ 3 ก่อนและหลังการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก
กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าเป็นนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 โรงเรียนบ้านโนนสวาง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ ปีการศึกษา 2560 จำนวน 27 คน ซึ่งได้มาโดยการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง รูปแบบการวิจัยคือ แบบกลุ่มเดียวทดสอบก่อนและหลัง
เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้าประกอบด้วย 1) แผนการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 จำนวน 32 แผน 2) แบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหา จำนวน 20 ข้อ
การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติในการหาคุณภาพและประสิทธิภาพของเครื่องมือ (IOC, E1/E2, E.I., α Coefficient) สถิติพื้นฐาน (ค่าร้อยละ, ,S.D.) สถิติเพื่อทดสอบความแตกต่างโดยใช้การทดสอบที (t-test) กรณีกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระกัน (Dependent Samples)
ผลการศึกษาค้นคว้าสรุปได้ดังนี้
1. ประสิทธิภาพของการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 มีประสิทธิภาพเท่ากับ 88.11/84.53 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนดคือ 80/80
2. ดัชนีประสิทธิผลของการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3 มีค่าเท่ากับ 0.65 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์กำหนด 0.50
3. การเปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 3
ก่อนและหลังการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ทางสถิติที่ระดับ .01 โดยความสามารถในการแก้ปัญหาหลังการจัดประสบการณ์แบบใช้ปัญหา
เป็นหลัก สูงกว่าก่อนการจัดประสบการณ์ ซึ่งนักเรียนมีความสามารถในการแก้ปัญหาด้าน
ปัญหาของตนเองที่ต้องแก้ไขทันที สูงสุด รองลงมา คือ ปัญหาของตนเองที่ไม่ต้องแก้ไขทันที ปัญหาของตนเองที่เกี่ยวข้องกับผู้อื่น และปัญหาของผู้อื่น ตามลำดับ