รายงานการศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะ (Direct Instruction) ร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ
ชื่อผู้ทำงานวิจัย นางสาวชรินฎาภรณ์ แข็งแอ
บทคัดย่อ
การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อสร้างและหาประสิทธิภาพของแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80 / 80 2) เพื่อหาดัชนีประสิทธิผลของแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษ เรื่อง Present Tense นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนโคกสะอาดศึกษา ก่อนและหลังจากที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะ (Direct Instruction) ร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ และ 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6โรงเรียนโคกสะอาดศึกษา ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะ(Direct Instruction) ร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ โดยกลุ่มเป้าหมายในการศึกษาครั้งนี้เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนโคกสะอาดศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2 ที่กำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2557 จำนวน 5 คน
เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะ เรื่อง Present Tense ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 15 แผน แบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ จำนวน 4 ชุด แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง Present Tense และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียน ต่อการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองเบื้องต้น (Pre-experimental design) โดยใช้แบบแผนการวิจัยแบบกลุ่มเดียวและมีการทดสอบก่อนการทดลองและทดสอบหลังการทดลอง (One group Pretest-Posttest design) เก็บรวบรวมข้อมูลโดยทำการทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียน (Pretest) ด้วยแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษ จากนั้นผู้รายงาน ดำเนินการทดลองสอน ตามแผนการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ เมื่อทำการสอนเสร็จสิ้นแล้วจึงทำการทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน (Posttest) และสอบถามความพึงพอใจของนักเรียน
การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้สถิติทดสอบสมมติฐานเพื่อ เปรียบเทียบความแตกต่างของคะแนนเฉลี่ยก่อนเรียน และหลังเรียน โดยใช้ t-test แบบ Dependent คำนวณค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของคะแนนความพึงพอใจของนักเรียนเป็นรายข้อและภาพรวม
ผลการวิจัย พบว่า
1. ประสิทธิภาพแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ มีประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 81.17/80.22 สูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้
2. ค่าดัชนีประสิทธิผล (E.I) เท่ากับ 0.664
3. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่ได้รับ
การจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะ (Direct Instruction) ร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบชี้แนะ(Direct Instruction) ร่วมกับแบบฝึกทักษะภาษาอังกฤษ ค่าเฉลี่ยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (x̄ = 4.55)