เป่าปี่ให้ควายฟัง....
คำกลอนหลวงปู่...แต่งเป่าปี่ให้ควายฟัง


คนเป่าปี่ให้ควายฟังก็อย่างว่า
ควายถ้วนหน้ายืนเคี้ยวเอื้องไม่เคืองหู
เสียงเป่าปี่จะโหยหวนควายยืนดู
ควายไม่รู้อย่าเป่าไปให้เสียกาล

ปัญญาควายฉันไดก็ฉันนั้น
คนหูตันอับปัญญาทั้งหน้าด้าน
ควายหูตันมันหมดสิทธิ์จะคิดอ่าน
แต่คนพาลใจด้านดำต่ำกว่าควาย

เสียงพระเทศฉันใดก็ฉันนั้น
เป่ากี่วันเสียงเป่าปี่มีแต่ห่วย
เสียงพระธรรมดังออกไปไม่รู้ด้วย
คนหูควายอย่าคบหาเสียหน้าเรา
เห็นกรงจักรเป็นดอกบัวเห็นชั่วเป็นดี
คนอับปรีย์อย่าเข้าใกล้ให้อับเฉา
ถึงเทศไปก็ไร้ทุนขาดทุนเรา
คนโง่เขลาพระสอนสั่งดังสอนควาย


---------------------------------------------------------------------------------------------

นายพรานเมื่ออยู่ในป่าย่อมไม่กลัวเสือ..

นักรบเมื่อสู่สมรภูมิย่อมไม่กลัวหอกดาบ

บัณฑิต นักปราชญ์ นักสร้างบารมีย่อมไม่กลัวความยากลำบาก


เราทุกคนย่อมทราบดีว่า
ปัญหานั้นมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
แต่จะทำอย่างไรให้ปัญหานั้นไม่เป็นอุปสรรคขวางทางสำเร็จของเรา
ปัญหาต้องแก้ด้วยปัญญา และ อย่านำปัญหาข้างนอกมาเป็นปัญหาในใจ
ปลาที่หากินได้ต้องว่ายทวนน้ำ
ว่าวที่ลอยได้ในอากาศต้องต้านแรงลม
คนจะแข็งแกร่งได้ต้องเห็นปัญหาไม่เป็นอุปสรรค
ทุกอย่างอยู่ที่ใจคิด คิดจะให้สำเร็จ หรือ ล้มเหลวล้วนอยู่ที่ใจของเรา
(คติดีๆ อีกอย่าง)

สาธุ

Advertisement