ความสัมพันธ์ที่ดีย่อมมีค่ากว่าเงินตรา2

ผมมีเพื่อนรุ่นน้องอยู่คนหนึ่ง คบหาทำงานร่วมกันมานับสิบปี จากคนแปลกหน้าตอนพบกันวันแรก พอได้ร่วมงานกันต่อมา ก็มีความสนิทสนมรู้ใจกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นเหมือนพี่น้องกัน เรียกว่าต่างฝ่ายต่างรู้ใจกัน อีกฝ่ายคิดอะไรอีกฝ่ายก็จะรู้ความคิดทันที ตลอดเวลาที่คบหากันมา ทำงานร่วมกันหลายๆ อย่าง รวยบ้างจนบ้าง ตามประสา บางครั้งก็ถังแตก เงินในกระเป๋าก็แบ่งกันไปคนละครึ่งก็ยังเคย จนดูเหมือนว่าถ้า ข้ารวย เอ็งก็ต้องรวยด้วย เพราะไม่ว่าจะทำอะไร ก็จะติดสอยห้อยตามกันไปตลอด ใครไม่รู้ก็นึกว่าเป็นคู่เกย์กัน

แต่เมื่อคู่หู เริ่มจับทางธุรกิจได้ถูก เงินทองเริ่มไหลมาเทมา และมีแนวโน้มว่าจะร่ำรวยในอนาคตอันใกล้นี้ เพราะงานใหม่มีตลาดที่กว้างใหญ่ไพศาล เรื่องที่ไม่น่าเกิดก็เกิดขึ้น ซึ่งมาจากการขัดกันเรื่องผลประโยชน์เล็กๆ น้อยๆ ข้าพเจ้าเตือน เขาเสมอว่า ความสัมพันธ์ที่ดี ย่อมมีค่ากว่าเงินตรา อย่าให้เงินเพียงเล็กน้อย มาทำลายความสัมพันธ์ของเราได้ เพราะปัจจุบัน ผู้คนพากันเชื่อมกันด้วยผลประโยชน์ เช่นคนทำงานในโรงงาน นักการเมือง คนทำธุรกิจขายตรงบางกลุ่ม หรือประกันชีวิตบางทีม สังเกตดูได้ ถ้ายึดเอาเงินเป็นตัวตั้งแล้ว รับรองว่าไปได้ไม่กี่น้ำก็ต้องแตกแยกกัน อาจารย์คนหนึ่งของผมเคยเตือนเสมอว่า ให้สร้างเพื่อนก่อนสร้างธุรกิจ

แต่น่าเสียดาย เงินเป็นอำนาจที่น่ากลัว บางครั้งมันก็ทำลายความสัมพันธ์ได้ ในที่สุด ข้าพเจ้ากับเพื่อนก็แตกกันเพราะเงิน ข้าพเจ้าเสียดายความสัมพันธ์ที่ดี ที่มีต่อกันมานานนับสิบปี ให้ประเมินคุณค่าออกมา ก็ยังไม่อาจประเมินได้ ให้มองต่อไปในอนาคตหากยังรักกันอยู่ ก็ประเมินไม่ได้เช่นเดียวกัน เพราะคนที่รักกันเป็นเพื่อนกัน ย่อมช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ทั้งเงินทอง การช่วยเหลือเจือจุนต่างๆ โอกาสในการงาน คำแนะนำปรึกษา การแลกเปลี่ยนความคิดดีๆ และการเป็นกำลังใจให้กัน รวมถึงการที่ทำงานจนรู้ใจ เข้าขากัน สิ่งเหล่านี้ ไม่ใช่สร้างภายในเวลาแค่ปีครึ่งปี ใช้เวลามายาวนาน ดังนั้นจึงนับว่าเป็นการสูญเสียอย่างมหาศาลของทั้งสองฝ่าย

จึงอยากฝากเตือนท่านทั้งหลายว่า ความสัมพันธ์ที่ดี ของผู้คนที่อยู่รอบตัวเรา แม้จะไม่ได้เป็นผลประโยชน์เป็นตัวเงิน แต่จงจำไว้เสมอว่า มีคุณค่ามากกว่าเงินตรา และเงินตราก็ไม่อาจซื้อหา เพื่อนดี ๆ ลูกน้องดี ๆ เจ้านายดี ๆ ภรรยาดี ๆ หรือสามีดี ๆ ได้เลย ตรงกันข้าม เงินตราเสียอีกที่อาจทำลายความสัมพันธ์ที่ดีลงได้อย่างง่ายดาย ถ้าเราไม่เตือนตัวเองให้ดีว่า ความรัก เป็นทรัพย์สินที่มีค่า ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้

พี่น้องไทยครับ เอาผลประโยชน์ และอคติต่าง ๆ ทิ้งไป แล้วพากันหันกลับมารักกัน เข้าใจกัน ให้อภัยกันเถอะ เริ่มจากตัวเราก่อน พี่น้องที่เชียร์ทักษิณก็เลิกเชียร์ได้แล้ว กรรมใครก็กรรมมัน จงเชื่อในกฏแห่งกรรม คนทำดีย่อมได้ดีวันยังค่ำ จะได้สบายใจ แม้ตัวเราก็เช่นกัน ถ้าเราทำกรรมใดไว้ ใครก็มาช่วยเราไม่ได้ ย่อมได้รับผลแห่งกรรมนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ หันมารักคนไทยที่อยู่บนผืนแผ่นดินไทยอยู่ดีกว่า คนที่ประท้วงขับไล่ ก็อย่าขยายผล ให้ใหญ่โต ถ้าทุกคนเตือนตัวเอง ว่าคนไทยด้วยกัน ไม่รักกันเอง แล้วจะให้แขกที่ไหนมารักไทย จะให้ฝรั่งที่ไหนมารักไทย หรือจะรอให้แผ่นดินไทยลุกเป็นไฟ เพราะคนไทยทะเลาะกันเอง ฆ่ากันเป็นล้านก่อน จนต้องหนีตายเหมือนคนจีนที่หนีสงครามกลางเมืองมาในอดีต เหมือนเวียดนาม เหมือนเขมร ค่อยมาสำนึกได้ว่า ถ้าวันนั้นไทยรักกัน คงไม่ต้องยากลำบากในต่างแดนเป็นคนเถื่อนในแผ่นดินคนอื่นอย่างนี้.........