มีตำนานเล่าขานกันสืบมา
มีคานหนึ่งสวยสง่าเปี่ยมราศรี
อันทางขึ้นนั้นเดินง่ายสบายดี
แต่ ' โทษที ' ขาลงยากกกกกก ลำบากลำบน

ต้นกำเนิดเกิดจากสาวนางหนึ่ง
สวยสุดซึ้งสวยกว่าน้องน้ำฝน
เป็นลูกสาวเศรษฐีประจำตำบล
ชราชนหนุ่มน้อยใหญ่ต่างหมายปอง

ท่านเศรษฐีองอาจประกาศว่า
อันลูกข้าหนึ่งนี้ไม่มีสอง
หากแม้นใครอยากได้ไปคุ้มครอง
อย่างน้อยต้องทองล้านชั่ง ? นี่(ราคา)กันเอง

แต่ลูกสาวเศรษฐีมีคนรัก
ยากจนนักจนยิ่งกว่าจะหาไหน
โอ้ชาตินี้มีกรรมหนักขอพักใจ
แค้นบรรลัย ต้องลาไกลไปขุดทอง

หายไปร่วมสามสิบปีมีทองหลาย
ข่าวจากสายสมใจให้คลายหมอง
ว่าน้องนั้นยังดีอยู่ไร้คู่ครอง
อยู่ไม่ได้จำรีบต้องไปจองเธอ

บอกว่าที่พ่อตา ' มาแล้วครับ '
มาพร้อมกับทองตามข้อพ่อเสนอ
อยู่ที่ไหนหวานใจ I WANT TO SEE HER
พ่อบอกเออ!!!อยู่ข้างในเข้าไปเลย

แสนดีใจได้จะพบประสบหน้า
ร้องถามป้า(ที่นั่งอยู่)
ป้าบอกว่าก็ตัวฉันเองนี่ยังไง
จำน้องน้อยไม่ได้น้อยใจนัก

เจ้าหนุ่มจ้องมองดูอยู่ไม่นาน
แสนดีใจประมาณว่าน้ำตาไหลหนัก
หัวใจเต้นระรัว ตัวเริ่มชัก
ดิ้นสักพักแล้วก็จากโลกนี้ไป

ทองที่ขนมามากมายทำไงดี
สาวจึงมีโครงการทำงานใหญ่
สร้างเป็นคานไว้นั่งฟังเพลงไทย
จนหล่อนตายจึงทิ้งไว้เป็น ' ชาติพลี '

คานนี้ขึ้นไปแล้วจะติดใจอยู่ได้นาน
จะเบิกบานเปี่ยมสง่าและราศรี
ไร้ปัญหาไร้บุตรธิดา (และ) ไร้สามี
ของดีๆ อย่างนี้ต้องแนะนำ