ท้องฟ้ามัวๆ ดาวคงยังไม่ตื่นแน่ล่ะ
เธอจูงมือผมข้ามถนนตรงแยกหน้าซอย 65
ผมมองเธอสลับรถมอเตอร์ไซค์ฮอนด้าอินดี้ ,- เธอเรียกอย่างนั้น
เธอกระตุกมือผมเบาๆ พลางบอก ถ้าเธอมีรถมอไซค์อินดี้ เราไปทะเลกันนะ
ผมมองหน้าเธออีกครั้ง ,- ไปทะเลเหรอ ?
เธอพยักหน้าจริงจัง เสมือนผมได้ยินเสียงคลื่นซัดจากแววตาเธอ
บางแสนก็ได้นะ ไม่ไกลมาก คงพอขี่กันไปไหว
เราอยากไปทะเลจริงๆนะ ,- เธอย้ำอีกครั้ง
เราอยากเอาเท้าไปเขี่ยทรายนุ่มๆ หรือจะเขียนชื่อเธอกับเราบนทรายด้วยดีไหม
ให้พระจันทร์ ให้ท้องฟ้า ให้ภูเขา เป็นพยานว่าเรามาทะเลด้วยกัน
พอตกดึกหน่อย เราก็แข่งกันนับดาว หรือจะวิ่งเล่นบนลู่ทรายเหมือนเด็กๆ
คล้ายหนังสือที่เคยอ่าน อะไรนะ .- ความสุขของกะทิหรือเปล่า ?
แต่เราวิ่งกันด้วยเสียงหัวเราะ ยกย่างด้วยความสุข ไม่ใช่น้ำตาเหมือนเด็กกะทิ
ส่วนผมถ้าไม่ล่องลอยเกินไป ผมจะร้องเพลงให้เธอฟัง ผมรู้ว่าเธอชอบฟังผมร้อง
เธอมักจะซบไหล่และกุมมือกัน เธอว่ามันอบอุ่นเกินแรงปรารถนาอื่นใด
ค่อนรุ่ง ,- เรารออรุณสวัสดิ์พระอาทิตย์ด้วยกัน เปลือยเท้าเหนือทรายอุ่น
ล่วงคืนผ่านไป ,
เธอหลับซบไหล่ผมริมสนามหญ้าในสวนสาธารณะ
ผมตั้งใจมองขณะเธอหลับ ,- เธอน่ารัก
เธอน่ารักผมจึงรักเธอ
ผมจะดูแลผู้หญิงคนนี้ ..
ผมจะพาเธอไปทะเล
ไปทะเลกันนะ ..
ผมบอกตัวเองเบาๆ กระซิบแผ่วๆ - หวังเธอได้ยิน
ไปทะเลกันนะ
(65.71%-7 ผู้โหวต)
เกี่ยวกับเรื่อง ไปทะเลกันนะ
