นิตยสารสรรสาระ ฉบับเดือนมีนาคม 2552 ตีพิมพ์เรื่อง "5 ข้อที่ช่างตัดผมจะไม่บอกคุณ"

ผู้เขียนขอนำมาเล่าสู่กันฟังเป็นบางข้อ....

(1). ช่างก็เหนื่อยเป็น

• อาชีพช่างตัดผมต้องยืนวันละหลายๆ ชั่วโมง ต้องใช้กรรไกร เครื่องตัดผม เครื่องเป่าผมทั้งวัน งานแบบนี้ทำให้เมื่อยมากกว่าที่คิด แถมยังต้องฟังคุณลูกค้าบ่นสารพัดเรื่อง ซึ่งบางครั้งก็ทำให้ช่างเครียด
• คำแนะนำคือ ตัดผมเสร็จแล้วช่วยชมอะไรช่างกันบ้าง หรืออย่างน้อยกล่าว "ขอบคุณ" ,
•  " ขอบใจ" หรือจะให้ดีไปกว่านั้น "แถมค่าทิปให้สักหน่อยน่าจะดี"

(2). บางทีก็ไม่ได้ยิน

• ช่างตัดผมทำงานท่ามกลางเสียงดังวันละนานๆ อาจทำให้การได้ยินตกลงไปถึง 10% เพราะฉะนั้นถ้าจะพูดกันให้ช่างเข้าใจ อาจจะต้องพูดให้ช้าๆ ชัดๆ หน่อย ไม่อย่างนั้นอาจจะได้ผมคนละทรงกับที่คาดหวัง

(3). ค่าตัดผมเด็กน่ะถูกอยู่แล้ว

• ค่าตัดผมเด็กส่วนใหญ่จะมีราคาถูกกว่าผู้ใหญ่อยู่แล้ว อย่ามาขอลดราคาให้มากกว่านี้อีกเลย พวกเด็กๆ น่ะมักจะอยู่ไม่สุข แถมบางคนยังเตะขาไปมา ทำให้ตัดยากขึ้นด้วย

(4). ค่าตัดผมคนผมน้อยก็ลดไม่ได้เหมือนกัน

• อาจารย์หมอท่านหนึ่งเล่าว่า วันๆ ทำแต่งาน ไม่ค่อยได้สนใจเรื่องบนหัวเลย จนวันหนึ่งสังเกตว่า ช่างทำท่าเล็มนานจัง กลับไปบ้านถึงได้รู้ว่า ผมน้อยลงไปแยะ
• คนที่ผมน้อยไม่ควรไปขอลดราคาค่าตัดผม เพราะช่างจะต้องใช้เวลาเล็มตรงโน้นตรงนี้นานขึ้น เพื่อให้ลูกค้าสบายใจว่า ผมยังเหลืออยู่แยะ

(5). อย่าไปเล็มผมเอง

• ช่างตัดผมท่านหนึ่งเคยดุว่าทำไมถึงได้นำกรรไกรไปตัดผมออกบางส่วน ทำให้ "เสียทรง" ทำอย่างนั้นไม่ดีนะ... ทำให้ช่างเสียชื่อ
• โอ้โฮ... ช่างตัดผมนี่เข้มงวดกับเรื่องทรงผมมากจริงๆ

ถึงตรงนี้... ขอให้พวกเรามีสุขภาพดีไปนานๆนะคะ

Advertisement