วันเวลาจะจากไกลให้ใจหาย

ศิษย์หญิงชายอกตรมระทมไหม้

บัดนี้ต้องจำพรากจากครูไป

สุดอาลัยให้คะนึงถึงมิวาย

โอ้อกเอ๋ยเคยอยู่เรียนเพียรศึกษา

ถึงเวลาจะจากไกลให้ใจหาย

คิดถึงเพื่อนนักเรียนทั้งหญิงชาย

เคยสบายเรียนเล่นเป็นเพื่อนกัน

แสนคิดถึงคุณครูผู้ประเสริฐ

ใจล้ำเลิศศิษย์เชิดชูผู้สร้างสรรค์

สอนอ่านเขียนเพียรสร้างเสริมเติมชีวัน

ให้มีฝันในวันหน้าเพื่อคว้าชัย

ต่อแต่นี้คงเงียบเหงาเปล่าเปลี่ยวจิต

เพียงแค่คิดทำให้ใจหวั่นไหว

ไม่อยากเอ่ยคำว่าต้องจากไกล

ดวงฤทัยเฝ้าห่วงหาและอาวรณ์

จากอนุบาล  จวบวันที่แกร่งกล้า

ครูเมตตาฝึกฝนทนสั่งสอน

ถึงวันนี้เรียนครบจบบทตอน

ต้องจากจรจากครูด้วยอาลัย

ย้อนความหลังคราพลั้งพลาดขาดความคิด

เป็นเพราะศิษย์ด้อยปัญญาจะหาไหน

บ้างด้านดื้อ บ้างซนเล่นให้เคืองใจ

คุณครูคงอภัยให้หากล่วงเกิน

ประนมหัตถ์อธิษฐานกราบกรานไท้

เทพจอมไตรในแผ่นหล้ามาสรรเสริญ

ผองทุกข์โศกโรคนานาอย่าเผชิญ

จงเจริญวัฒนาสถาพรเทอญ.

................................

ศิษย์ผู้มีครูในดวงใจ

Advertisement