การทำศพแบบประหยัดถูกต้องและได้กุศลอย่างแท้จริง 

         ต้องพูดจาทำความเข้าใจกันไปก่อน  พูดให้ฟัง  ปลุกระดมในเรื่องที่จะเปลี่ยนแปลงนี้ ต่อไปอีก แล้ว    วันหนึ่งจะเปลี่ยนไปมากกว่านี้ประหยัดเวลา  ประหยัดเรี่ยวแรงอะไรมากกว่านี้ ขึ้นไปอีก  เวลานี้ก็ประหยัดแล้ว  เพราะว่าเราสวดกันหนึ่งทุ่ม  ถ้าสวดทุ่มครึ่งนี่เปลืองไฟฟ้ามากเพราะว่าไฟเปิดตั้งแต่ 6 โมง ก่อนด้วยซ้ำไป  แล้วก็มาเสร็จเอาตั้ง 3 ทุ่มมันก็เปลืองไฟฟ้า  ผมเห็นว่าการใช้ไฟฟ้านี้สิ้นเปลือง  ไม่เป็นการประหยัด  รัฐบาลขอให้งดไฟฟ้า  ที่นี่ก็เลยเปลี่ยนวิธีการทำศพเป็นเริ่มต้น 1 ทุ่ม ไปจบก่อน 2 ทุ่มเพื่อเป็นการประหยัดไฟฟ้า  ประหยัดแรงงาน

             แล้วอีกประการหนึ่งจะได้ให้ผู้ที่มาฟังสวดกลับบ้านไม่ดึกเกินไป  เราเป็นเจ้าภาพมากันทุกๆคืน นี่มันก็ไม่ใช่น้อย  มาทุกคืนมันก็เหนื่อย  แต่ต้องมา  คนอื่นเขาเปลี่ยน  แต่เจ้าภาพต้องมากันทุกคืน

             ทีนี้ประเพณีของเรานั้น   มันสวดกันหลายคืนเกินไป  ทำไมจึงต้องหลายคืน  เพราะไม่รู้จักรวมตัวกันเข้า  เรียกว่าแยกกันทำ  ทำกันเรื่อยไปไม่รู้จักรวมกลุ่มตัวกันเสียเลย  เอามารวมกันเสียบ้าง                                      ไม่ได้หรือ เรียกว่าคืนหนึ่งสวดมันสัก 3 -4 ราย เรียกว่า เจ้าภาพหลาย ๆ รายมารวมกัน ไม่ต้องแยกไปว่า           คืนนี้คนนั้น คืนนี้คนนี้ มันหลายคืน ถ้าเจ้าภาพมีสัก 20 คน มิต้องสวดกัน 20 คืนหรือ  แต่ถ้า 20 คนนี่              เอามารวมกันเข้าเสีย แล้วแบ่งออกเป็น 2 คืน คืนละ 10 คน มันประหยัดเท่าไร เวลาก็ประหยัด คนก็มากดูมันคึกคักดี

              มารวมกันแล้วปัจจัยที่ทำบุญมันก็มาก  แต่เราก็ไม่ต้องถวายพระทั้งหมดหรอก  ถวายพระสวดอะไรนิด ๆ หน่อย ๆ   ส่วนที่เหลือควรจะทำอะไร  ปัจจัยที่เหลือควรจะตั้งทุนไว้  สำหรับใช้จ่ายสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่พระศาสนา  เช่นที่วัดนี้นี่เปิดโรงเรียนสอนเด็กในเรื่องพระพุทธศาสนาในวันอาทิตย์อยู่ต้องการทุนสำหรับส่งเสริมการศึกษาส่วนนี้ถ้าเราทำให้เป็นประโยชน์  พรรคพวกมารวมกันอย่างนั้นแล้วก็ทำมันน้อย ๆ  คือไม่หลายคืน  ประหยัดอะไรหลาย ๆ เรื่อง  แล้วเอาเงินนั้นมาตั้งเป็นทุน  เป็นที่ระลึกไว้สักทุนหนึ่ง  อย่างนี้มันก็ดีกว่า  ดีกว่าจะทำเป็นเบี้ยหัวแตก  ที่เราทำกะปริดกะปรอยกัน  คนนั้น เจ้าภาพคืนหนึ่ง  คนนี้เจ้าภาพคืนหนึ่ง  ก็เป็นเบี้ยหัวแตกกันไปเท่านั้นเอง

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  จากหนังสือธรรมะเตือนใจเนื่องในงานศพ  นางพิศ  นิลปักษ์  เมื่อวันที่   14  ธ.ค.36  

Advertisement