ผูกพัน...ผูกมัด...

ผูกพัน...ผูกมัด...

ความผูกพันเป็นสายใยบางๆ ที่ค่อยๆ เกาะเกี่ยว ถักทอขึ้นโดยเริ่มต้นจากเส้นใยที่บางที่สุด คือความรักความรักที่เริ่มต้นขึ้น จะถูกความผูกพันห่อหุ้มเอาไว้ให้ยากต่อการกระทบ และทำให้ปลอดภัยมากยิ่งขึ้น

ความผูกพันจะทำให้เรากลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตกันและกัน ทำให้รู้สึกคิดถึงยามที่ต้องอยู่ใกล้จนดูเหมือนว่าจะอยู่ห่างกันไม่ได้ ความผูกพันจะทำให้เกิดความอาทร ที่จะต้องห่วงใยทุกๆ อย่างสารพัด อยากเอาใจใส่ อยากดูแลทุกอย่าง

เส้นแบ่งระหว่างความผูกพันและความผูกมัดจึงถูกลากมาใกล้กันอย่างช่วยไม่ได้

ฉะนั้น การแสดงออกทั้งการกระทำและความรู้สึก ไม่อาจอ้างความผูกพันได้ทุกครั้ง ไม่แน่..สิ่งที่เรากำลังทำอยู่อาจจะเกิดจากความผูกมัด โดยที่เราไม่เคยรู้ก็ได้

ความผูกพัน..อาจจะทำให้เรายกน้ำส้มแก้วหนึ่งไปวางไว้ให้ขณะที่เขากำลังทำงาน

แต่ความผูกมัดจะบังคับให้เขาดื่มตอนนั้น หรือดื่มให้หมด

ความผูกพัน..อาจจะทำให้เราดูแลเครื่องแต่งกายเขาให้สะอาดเรียบร้อย

แต่ความผูกมัดจะบังคับให้เขาสวมใส่ชุดนั้นชุดนี้

ความผูกพัน..จะทำให้เราโทรศัพท์ไปหาเพื่อถามว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม

แต่ความผูกมัดจะทำให้ถามว่าทำอะไร และอยู่กับใคร

เพราะความผูกพันจะสอนให้รู้จักการไว้ใจซึ่งกันและกัน แต่การผูกมัดจะทำให้หัวใจเต็มไปด้วยความหวาดระแวง

เช่นนั้นแล้ว..ความผูกพันอาจจะหมายถึงการได้ทำอะไรให้ การได้ดูแล ได้คอยเฝ้าดูอยู่ห่างๆ คอยหยิบยื่นเมื่อเขาร้องขอ คอยเติมเต็มเมื่อมีบางอย่างที่พร่องลงไป ก็เพียงพอแล้ว ก็สุขใจแล้ว

ความผูกพันจะสอนให้เราเปิดประตูหัวใจไว้ให้กว้างๆ เพื่อที่จะให้เขาได้ออกไปสู่โลกภายนอกได้อย่างสบาย และให้เขารู้สึกผ่อนคลายเมื่อกลับเข้ามา

ในขณะที่หัวใจมีความรัก รู้สึกรักใครสักคนนั้น จึงจำเป็นที่จะต้องเฝ้ามองการเดินทางและการก่อตัวของเยื่อใยบางๆ แห่งความรัก ว่าสายใยที่ค่อยๆ เติบโตขึ้นเพื่อที่จะได้เป็นที่ห่อหุ้มและหล่อเลี้ยงความรักนั้น จะถูกถักทอขึ้นให้กลายเป็นเยื่อใยบางเบาที่เกี่ยวพันหัวใจ หรือกลายเป็นเชือกเส้นใหญ่แน่นหนาที่กำลังรัดหัวใจ

“ไม่จำเป็นเลยที่คุณจะอยู่
กับฉันตลอดเวลา เพราะความรักไม่ใช่พันธนาการ และความรักของฉันก็ไม่ได้มีไว้เพื่อกักขังคุณ แต่มีไว้เพื่อให้คุณไปที่ไหนก็ได้ในโลกใบนี้ โดยมีความรักของฉันติดตามไป” / ลูกปัด

“ผมจะไม่ผูกมัดคุณไว้ด้วยสิ่งใด แต่ผมจะผูกพันหัวใจคุณไว้ด้วยความรัก” / ชามาดา

“คุณทำให้ฉันกลายเป็นนก ปลดปล่อยความคิดของฉันให้เสรี กล้าบินสูง กล้าบินไกล คุณทำให้เชื่อว่า…ไม่ว่าฉันจะไปอยู่ตรงไหนของโลก คุณจะเป็นรังรออยู่ที่ปลายทาง” / ลูกปัด

“ถ้าคุณกลายเป็นนกจริง อย่าให้ผมเป็นแค่รังที่รอเวลาคุณกลับมาเท่านั้น เพราะวินาทีที่รอคอยคุณ มันจะทรมานผมจนไม่อาจทำอะไรได้ ขอให้ผมได้เป็นท้องฟ้า ที่ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ใด ผมก็จะได้โอบอุ้มและดูแลคุณตลอดเวลา” /